فواید شگفت انگیز شیردهی برای سلامت مادران

فواید شگفت انگیز شیردهی برای سلامت مادران

شاید کمتر کسی باشد که از فواید شیردهی برای نوزادان آگاه نباشد، اما فواید بیشمار آن برای مادران معمولاً نادیده گرفته می‌شود. از تاثیر هورمون اکسی‌توسین بر رحم مادر گرفته تا فواید احساسی آن، شیردهی فواید بسیار زیادی برای مادر دارد.

یکی از رازهای شیردهی این است که به همان اندازه که برای نوزاد فایده دارد، برای مادر نیز مفید است. تولید شیر نه تنها فرایند فیزیولوژیک طبیعی که با بارداری شروع می‌شود را ادامه‌دار می‌کند، بلکه فواید کوتاه و بلند مدت بسیار زیادی نیز بر سلامت مادر دارد. معمولاً تاکیدی بر این مسائل در جلسات مشاوره پیش از زایمان نمی‌شود و والدین نیز معمولاً از آن غافل هستند. در این مقاله قصد داریم شما را با فواید شیردهی برای مادران آشنا می‌کنیم.

تاثیرات فیزیولوژیک شیردهی


بلافاصله بعد از زایمان، مکیدن‌های پشت‌سرهم نوزاد از غده هیپوفیز مادر، اکسی‌توسین ترشح می‌کند. این هورمون نه تنها به پستان‌های مادر پیام می‌فرستد که برای نوزاد شیر تولید کند (به آن رفلکس تخلیه شیر اطلاق می‌شود)، بلکه همزمان انقباضاتی نیز در رحم ایجاد می‌کند. این انقباضات از خونریزی پس از زایمان جلوگیری کرده و تقویت رحم را (برای برگشت به وضعیت قبل از بارداری) تسریع می‌کند.

مادرانی که شیرخشک به فرزندان خود می‌دهند، معمولاً در زمان وضع‌حمل از طریق تزریق اکسی‌توسین مصنوعی دریافت می‌کنند اما برای روزهای آتی که در خطر خونریزی پس از زایمان هستند، به خودشان متکی هستند. تازمانیکه مادری بدون جایگزین کردن شیرخشک، غذاهای کمکی و از این قبیل، به فرزند خود شیر دهد، برگشت عادت‌ماهیانه او به تعویق می‌افتد. برخلاف مادرانی که به فرزند خود شیرخشک می‌دهند، که معمولاً بین شش تا هشت هفته بعد از وضع‌حمل عادت‌ماهیانه‌شان برمی‌گردد، مادرانی که شیردهی می‌کنند، تا ماه‌ها قاعده نمی‌شوند. این وضعیت این فایده را برای مادران دارد که موجب ذخیره آن از دست رفته به بدن مادر می‌شود و معمولاً بین بارداری‌ها فاصله می‌اندازد.

میزان آهنی که بدن مادر برای تولید شیر استفاده می‌کند، بسیار کمتر از میزانی است که او با خونریزی ماهیانه از دست می‌دهد. فایده آن می‌تواند کاهش کم‌خونی ناشی از فقر آهن در مادران شیرده درمقایسه با مادرانی که به فرزندشان شیرخشک می‌دهند، باشد.

درمورد باروری نیز می‌توان گفت که قاعده نشدن ناشی از شیردهی یک روش جلوگیری از بارداری بسیار عالی با ۹۸ تا ۹۹ درصد پیشگیری از بارداری در شش ماه اول بارداری به حساب می‌آید. این مسئله به بقای مطلوب هر نوزاد و ریکاوری جسمی مادر بین بارداری‌ها کمک می‌کند. درمقابل، مادرانی که از شیرخشک برای فرزندانشان استفاده می‌کنند باید شش ماه پس از بارداری شروع به استفاده از یکی از روش‌های جلوگیری از بارداری کنند.

فواید طولانی‌مدت شیردهی

الان برایتان روشن شده که شیردهی فقط به تاثیرات کوتاه‌مدتی که بلافاصله پس از وضع‌حمل شروع می‌شود، ختم نمی‌شود.

تحقیقات و مطالعات بیشماری سایر مزایای احتمالی شیردهی برای مادران را نشان داده‌اند. این شامل متابولیسم مطلوب، کاهش خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف و فواید روانشناختی می‌شود.

تولید شیر یک فرایند متابولیک فعال است که به ۲۰۰ تا ۵۰۰ کالری در روز نیاز دارد. مادری که به فرزند خود شیرخشک می‌دهد، برای سوزاندن این مقدار کالری، باید سه دور یک استخر را شنا کرده یا یک ساعت روی شیب دوچرخه‌سواری کند. مشخص است که مادران شیرده راحت‌تر می‌توانند اضافه‌وزن دوران بارداری را پایین بیاورند. تحقیقات تایید می‌کند که مادرانی که شیر نمی‌دهند نسبت به مادرانی که شیر می‌دهند، وزن کمتری پایین می‌آورند.

نتیجه این تحقیق برای مادرانی که در طول دوران بارداری خود دیابت داشته‌اند هم اهمیت زیادی دارد. بعد از وضع‌حمل، مادرانی که سابقه دیابت بارداری دارند و شیر می‌دهند، قندخون پایینتری نسبت به مادرانی که شیر نمی‌دهند دارند. برای این دسته از مادران که هنوز در خطر ابتلا به دیابت هستند، کاهش‌وزن مطلوب ناشی از شیردهی موجب کاهش خطر ابتلا به دیابت در سالهای بعدی زندگی‌شان خواهد شد.

زنانی که قبل از بارداری به دیابت نوع ۱ مبتلا بوده‌اند، در زمان شیردهی بخاطر پایین آمدن سطح قندخونشان، به انسولین کمتری نیاز پیدا می‌کنند. سطح کلسترول HDL در مادران شیرده بالا است. کاهش‌وزن مطلوب، بهبود کنترل قندخون و وضعیت کلسترول بهتر و خطر کمتر بیماری‌های قلبی از فواید شیردهی است. این باتوجه به این واقعیت که حملات قلبی یکی از شایع‌ترین دلایل مرگ در زنان است، اهمیت ویژه‌ای     پیدا می‌کند.

عنصر مهم دیگر در تولید شیر، کلسیم است. ازآنجا که زنان موقع شیرسازی کلسیم از دست می‌دهند، برخی متخصصین تغذیه به اشتباه تصور می‌کردند که زنانی که شیردهی می‌کنند زودتر به پوکی‌استخوان مبتلا می‌شوند. اما، تحقیقات اخیر نشان داده است که تراکم‌استخوان زنان بعد از شیر دادن به فرزند خود به وضعیت قبل خود یا حتی بالاتر از آن برمی‌گردد. در دراز مدت، شیرسازی استخوان‌های آنها را قوی‌تر کرده و خطر پوکی‌استخوان را کاهش می‌دهد. درواقع، تحقیقات و مطالعات اخیر تایید می‌کند که احتمال ایجاد شکستگی لگن در زنانی که شیردهی نکرده‌اند، پس از یائسگی بیشتر است.

در تحقیقات مختلفی مشخص شده است که مادرانی که شیردهی ندارند بیشتر در خطر ابتلا به سرطان‌های باروری هستند. سرطان رحم و تخمدان در زنانی که شیردهی نداشته‌اند بیشتر اتفاق می‌افتد. این می‌تواند به دلیل چرخه‌های تخمک‌گذاری مکرر و قرارگیری در معرض سطح بالاتری از استروژن بخاطر شیر ندادن باشد. بااینکه تحقیقات مختلفی به رابطه بین شیردهی و سرطان سینه پرداخته‌اند، نتایج آنها متناقض بوده است. دلیل آن می‌تواند اشتباهات در طرح تحقیق و فقدان تعریف واحد از شیردهی باشد که موجب دشواری مقایسه اطلاعات می‌شود. بااین وجود، امروز اینطور برآورد می‌شود که شیردهی از ۶ تا ۲۴ ماه، احتمال ابتلا به سرطان سینه را ۱۱ تا ۲۵ درصد کاهش می‌دهد. این پدیده همچنین می‌تواند بخاطر سرکوب تخمک‌گذاری و پایین بودن استروژن باشد اما تاثیر موضعی مربوط به عملکرد فیزیولوژیک عادی سینه نیز ممکن است درگیر باشد.

در دو تحقیق عود آرتریت روماتوئید در مادران شیرده با افزایش روبه‌رو بوده است. اما در یک تحقیق دیگر، شدت و مرگ‌ومیر ناشی از آرتریت روماتوئید در زنانی که هیچوقت شیردهی نداشته‌اند بیشتر بوده است. هیچ تحقیق دیگری تاثیرات مخرب بر سلامتی برای زنان شیرده را نشان نداده است.

خط آخر: شیردهی عوامل خطرزا برای سه بیماری جدی، سرطان‌های مخصوص زنان، بیماری‌های قلبی و پوکی‌استخوان را کاهش می‌دهد.

مسائل روحی-روانی مادران شیرده

چطور می‌توان آرامش روانی ناشی از داشتن یک بچه سالم را اندازه‌گیری کرد؟ چطور می‌توان با مشکلات مالی ناشی از خرید شیرخشک و افزایش هزینه‌های پزشکی مقابله کرد؟

وزارت بهداشت معمولاً شیردهی را بخاطر فواید بسیار زیادی که برای نوزاد و مادر دارد، به مادران توصیه می‌کند اما تاثیرات احساسی آن معمولاً ناگفته می‌ماند. امروزه در کشور ما انتخاب بین شیر مادر و شیرخشک برای نوزادان یک تصمیمگیری شخصی است. استرس زندگی کردن با نوزادی که مرتباً بیمار می‌شود یا نبود پیوند خاصی که شیردهی بین مادر و فرزند ایجاد می‌کند، معمولاً در این فرایند تصمیم‌گیری نادیده گرفته می‌شود.

شیردهی فواید بسیار بیشتری از تغذیه مطلوب و محافظت دربرابر بیماری‌ها دارد. شیردهی رابطه‌ای عمیق و خاص بین مادر و فرزند ایجاد می‌کند و مادری که به فرزند خود شیر نمی‌دهد، برای ایجاد آن باید خیلی بیشتر تلاش کند. مکیدن پستان توسط نوزاد، محیط هورمونی خاصی برای مادر ایجاد می‌کند. پرولاکتین، هورمون شیرساز، آرامش خاصی در مادر ایجاد می‌کند. مادران شیرده واکنش خفیف‌تری به آدرنالین نشان می‌دهند.

سنجش این تاثیر آرامش‌بخش در جامعه‌ای که ارزش و فواید شیردهی در آن به تدریج اهمیت خود را از دست می‌دهد، کمی دشوار می‌شود. اخیراً مادران جوان برای راحتی خود فواید شیردهی را نادیده می‌گیرند و یکی از دلایل آن نیز سهولت تهیه انوع شیرخشک و غذاهای کمکی مختلف است.

حتی اگر مادری خود قصد شیردهی به فرزند خود را داشته باشد، گاهی از طرف اطرافیان یا جامعه مورد سرزنش قرار می‌گیرد و به خاطر همین مسئله ممکن است اجازه برگشتن به سر کار خود را پیدا نکند. به همین علت تعداد مادرانی که فرزندشان را از شیر خود بهره‌مند می‌کنند روز به روز رو به کاهش است.

افسردگی بعد از وضع‌حمل پدیده‌ای شایع در مادران است و معمولاً با نبود حمایت و پشتیبانی لازم و حس تنهایی تشدید می‌شود. نقش شیردهی در تحولات احساسی پس از وضع‌حمل به خوبی مورد تحقیق قرار نمی‌گیرد اما مادران شیردهی که دچار افسردگی می‌شوند نیز به اندازه مادران دیگر نیاز به درمان دارند. این مادران چالشی خاص برای متخصصین هستند. ازآنجا که داروها ممکن است وارد شیر مادر شود، بسیاری از پزشکان باور دارند که ایمن‌ترین راهکار برای ایندسته از مادران از شیر گرفتن نوزاد است. اما در اکثر موارد افسردگی، زنان اگر به شیردهی خود ادامه دهند، حالشان بهتر خواهد شد. متاسفانه در اکثر موارد پزشکان از مادران می‌خواهند که برای استفاده از داروهای ضدافسردگی فرزند خود را از شیر بگیرند.

اما بررسی تاریخچه نشان می‌دهد که داروهای ضدافسردگی مختلفی وجود دارند که تاثیر بسیار ناچیزی بر نوزادی که از شیر مادر تغذیه می‌کند می‌گذارند. مادری که احساس می‌کند رابطه مراقبتی او با فرزندش تنها کار درستی است که انجام می‌دهد می‌تواند با مصرف این داروها به شیردهی خود ادامه دهد.

اما چرا بیشتر افراد از فواید شیردهی برای مادران بی‌اطلاعند؟

بدیهی است که شیردهی هم از نظر جسمی و هم روحی برای مادران پرفایده است. و بااینحال بسیاری از مادران تصمیم می‌گیرند که فقط بخاطر فوایدی که برای نوزادشان دارد، به او شیر بدهند. خیلی وقت‌ها شیردهی مسئله‌ای سخت و ناراحت برای مادران تلقی می‌شود.

اغلب مادران شیردهی را قربانی شدنی می‌بینند که برای سلامت فرزندشان مجبور به تحمل آن هستند. اگر فرزندشان را زود از شیر بگیرند، ممکن است بخاطر محروم کردن فرزندشان از برخی فوایدی که شیر مادر برای سلامتی‌شان دارد دچار عذاب‌وجدان شوند اما این عذاب‌وجدان معمولاً با بعضی حرف‌های اطرافیان که ادعا می‌کنند فرزندشان با شیرخشک هم سالم خواهد بود، برطرف می‌شود. اما اگر می‌دانستند که ادامه شیردهی برای سلامت خودشان نیز مفید است، شاید تمایل بیشتری برای ادامه آن پیدا می‌کردند.

بسیاری از مادران از فواید بیشمار شیردهی بی‌اطلاعند. بسیاری از متخصصین نیز چه از روی ناآگاهی و چه تحت تاثیر صنعت شیرخشک، از‌ آگاهی دادن به مادران خودداری می‌کنند. تلاش ما در این مقاله مطلع کردن مادران از این فواید بوده است. با امید اینکه مادران بیشتری بخاطر خودشان و فرزندشان، تصمیم بگیرند که از شیر خود برای تغذیه فرزندشان استفاده کنند.


تاریخ : 25 آذر 1392 - 23:15 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 403 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

۵ نکته برای پیشگیری از دیابت

5 نکته برای پیشگیری از دیابت

تغییر سبک زندگی می‌تواند یک قدم بزرگ به سمت پیشگیری از دیابت باشد و هیچوقت برای شروع دیر نیست. این نکات را در نظر داشته باشید.

وقتی صحبت از دیابت نوع ۲ می‌شود--که متداول‌ترین نوع دیابت است--پیشگیری بهترین راهکار است. همچنین اگر در معرض خطر بالایی از ابتلا به دیابت هستید، مثلاً اگر اضافه وزن زیادی دارید یا سابقه خانوادگی دیابت دارید، خیلی مهم است که پیشگیری از دیابت را به اولویت زندگیتان تبدیل کنید.

پیشگیری از دیابت درست مثل سالم غذا خوردن، بالا بردن فعالیت بدنی و کم کردن اضافه وزن، جزء اصول اولیه است و هیچوقت برای شروع دیر نیست. با ایجاد چند تغییر کوچک در سبک زندگی‌تان می‌توانید از بروز مشکلات جدی دیابت مثل تخریب اعصاب، کلیه‌ها و قلب، جلوگیری کنید.

نکته ۱: فعالیت بدنی‌ بیشتری داشته باشید.

فعالیت بدنی روزمره فواید بسیار زیادی دارد. ورزش کمکتان می‌کند تا:

- وزنتان را پایین بیاورید.
- قندخونتان را پایین بیاورید.
- حساسیت شما به انسولین را بالا می‌برد--که کمک می‌کند قندخونتان در یک محدوده نرمال بماند.

تحقیقات نشان می‌دهد که هم ورزش‌های هوازی و هم قدرتی می‌تواند به کنترل دیابت کمک کند اما بهترین نتیجه از برنامه تناسب‌اندامی حاصل می‌شود که از هر دوی این تمرینات استفاده می‌کند.

نکته ۲: فیبر فراوان بخورید.

فیبر کمک‌های زیادی به شما می‌کند:
- با بالا بردن  کنترل قندخونتان، احتمال بروز دیابت را کاهش می‌دهد.
- احتمال بروز بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
- با کمک به احساس سیری، به کاهش وزن کمک می‌کند.

موادغذایی سرشار از فیبر شامل میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل، آجیل و دانه‌ها می‌شود.

نکته ۳: تا می‌توانید غلات کامل مصرف کنید.

بااینکه دلیل آن چندان مشخص نیست اما غلات کامل می‌توانند احتمال بروز دیابت را پایین آورده و به حفظ سطح قندخون کمک کنند. سعی کنید حداقل نیمی از غلات مصرفی‌تان کامل باشد. بسیاری موادغذایی که از غلات کامل درست می‌شوند آماده خوردن هستند مثل نان‌های مختلف، پاستا و بسیاری سیریال‌ها.

نکته ۴: اضافه‌وزنتان را کم کنید.

اگر اضافه‌وزن دارید، پیشگیری از دیابت می‌تواند به کم کردن وزنتان بستگی داشته باشد. هر یک کیلویی که کم می‌کنید، سلامتی‌تان را بهبود می‌بخشد. در یک تحقیق مشخص شد که افرادیکه اضافه‌وزن دارند، با کم کردن هر یک کیلو از وزن بدنشان، خطر ابتلا به دیابت را ۱۶ درصد در خود کاهش دادند. هچنین آنهایی که وزن نسبتاً کمی پایین آورده--حداقل ۵ تا ۱۰ درصد از وزن اولیه خود--و به طور مرتب ورزش کردند، تا ۶۰ درصد احتمال ابتلا به دیابت را در خود کاهش دادند.

نکته ۵: از رژیم‌های غذایی جدید پرهیز کرده و انتخاب‌های سالمتری داشته باشید.

رژیم‌های کم‌کربوهیدرات، رژیم شاخص گلیسمی و سایر رژیم‌های جدید شاید در ابتدا به شما کمک کند وزنتان را پایین بیاورید اما تاثیر آنها در پیشگیری از دیابت شناخته شده نیست و اثر طولانی‌مدتی نیز نخواهند داشت. و با خارج کردن یا محدود کردن یک گروه غذایی خاص از برنامه روزانه، رسیدن موادمغذی لازم را به بدنتان محدود می‌کنید. درعوض این، برای داشتن یک برنامه‌غذایی سالم که به کاهش‌وزنتان کمک کند، بیشتر بر حجم وعده‌های غذایی و سالم بودن موادی که می‌خورید تمرکز کنید.

چه زمان نزد پزشک بروید؟

اگر سنتان بالاتر از ۴۵ سال است و وزن نرمالی دارید، از پزشکتان بپرسید که لازم است تست دیابت انجام دهید یا خیر. انجمن دیابت امریکا در موارد زیر آزمایش گلوکز خون را توصیه می‌کند:

- بالاتر از ۴۵ سال باشید و اضافه وزن داشته باشید.
- کمتر از ۴۵ سال باشید و اضافه وزن را در کنار یک یا دو مورد عامل خطرزای دیگر برای دیابت نوع ۲ داشته باشید -- مثل سبک زندگی نشسته و ساکن یا سابقه خانوادگی دیابت.

نگرانی‌های خود درمورد پیشگیری از دیابت را با پزشکتان مطرح کنید. او به شما کمک می‌کند از بروز دیابت پیشگیری کنید و برحسب سابقه پزشکی و سایر عوامل، توصیه‌های بیشتری به شما ارائه خواهد کرد.

تاریخ : 25 آذر 1392 - 23:14 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 162 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

نحوه کنار آمدن با خواب‌آلودگی بی‌اندازه

نحوه کنار آمدن با خواب‌آلودگی بی‌اندازه

چه چیز باعث خواب‌آلودگیتان می‌شود؟

آیا ممکن است کم‌خوابی داشته باشید یا دچار یک اختلال خواب باشید؟

به اطرافتان نگاه کنید: مردی که در اتوبوس چُرت می‌زند، همکارتان که صدای خُروپُفش در جلسه راه افتاده است، آنهایی که سر ظهر پلک‌هایشان سنگین می‌شود و …

ممکن است شما هم مثل آنها بخاطر کارتان دچار کم‌خوابی باشید--حتی بدون اینکه خودتان از آن آگاه باشید.

خواب‌آلودگی بیش‌ازحد می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. مثلاً ممکن است وقتی پشت چراغ قرمز هستید خوابتان ببرد. و نداشتن خواب خوب و کافی با مشکلاتی از قبیل فشارخون بالا، بیماری‌های قلبی، دیابت و اضافه‌وزن در ارتباط است.

ساعت ۳ صبح است و چشمتان به ساعت خیره شده است. بعد از چند روز بی‌خوابی خسته و بی‌حال شده‌اید اما خوابتان نمی‌برد. آیا باید مصرف داروی خواب‌آور را شروع کنید؟ خیلی افراد به این دلیل به این قرص‌ها روی می‌آورند که بی‌خوابی و کمبود خواب مشکلی بسیار متداول شده است و عواقب بسیار بدی به دنبال دارد.

مشکلات خواب علل مختلفی دارند: تغییر ساعت به علت تغییر منطقه، کار زیاد یا شیفت‌های چرخشی که برخلاف ریتم طبیعی خواب در بدن هستند یا بیدار نگه داشتن خود برای رسیدگی به کارها و عقب نماندن از برنامه کار.

بااینکه بسیاری از ما بخاطر کم خوابیدن خسته هستیم، خیلی‌ها دچار اختلالات خواب مثل آپنه، سندرم پای بی‌قرار یا حمله خواب هستند. افرادیکه شبکار هستند یا شیفت کاری‌شان چرخشی است، وقتی سعی می‌کنند در ساعات روز بخوابند دچار بی‌خوابی می‌شوند.

بعضی تلاش می‌کنند تا با استفاده از کافئین و سایر محرک‌ها با خواب‌آلودگی زیاد مقابله کنند. دلیل شکایت بی‌اندازه آنها از بی‌خوابی مصرف بالای قهوه و کافئین در ساعات پایانی روز است.

کم خوابیدن چه اشکالی دارد؟

اکثر افراد بزرگسال به هفت تا هشت ساعت خواب شب نیاز دارند درحالیکه بعضی به مقدار بیشتر و بعضی کمتر نیازمندند.

کم خوابیدن یا بد خوابیدن می‌تواند عواقب جدی به دنبال داشته باشد. نداشتن خواب خوب کافی با مشکلات جدی سلامتی مثل فشارخون بالا، بیماری‌های قلبی، سکته، دیابت، اضافه‌وزن و جنون در ارتباط است.

اگر به اندازه کافی می‌خوابید اما باز هم همیشه احساس خواب‌آلودگی دارید، ممکن است دچار اختلال خواب باشید. اختلالات خواب توانایی فرد برای خوابیدن یا بیدار ماندن را برهم می‌زند یا ممکن است موجب رفتارهای عجیب حین خواب شود مثل خواب‌گردی. برخی اختلالات خواب حتی موجب حمله خواب می‌شود که در آن فرد بی‌اراده در طول روز خوابش می‌برد.

اولین سوالی که متخصصین خواب می‌پرسند این است که آیا به اندازه کافی می‌خوابید؟ این سوال بسیار مهمی است زیرا افراد بسیاری خواب کافی ندارند. خیلی‌ها دچار کمبود خواب هستند، حالا چه به صورت متناوب یا مزمن. خیلی اوقات اطمینان یافتن از به اندازه خوابیدن آنها، خواب‌آلودگی‌شان را تاحدی برطرف می‌کند.

اما اگر مشکل کمیت و مقدار خواب نباشد، بحث کیفیت خواب مطرح می‌شود. آیا فرد دچار اختلال خوابی است؟

علائم مشکلات خواب

متخصصین خواب توصیه می‌کنند که درصورت مشاهده هرکدام از علائم زیر به متخصص مراجعه کنید:

• طول کشیدن بیش از ۳۰ دقیقه برای به خواب رفتن به طور منظم
• بیدار شدن به دفعات متعدد و مشکل برای دوباره خوابیدن
• خواب‌آلودگی مکرر در طول روز، چُرت‌های متعدد یا به خواب رفتن ناخودآگاه یا در زمان نامناسب
• خُروپُف  بلند، خرناس کشیدن، صدای خفگی یا قطع تنفس به مدت کوتاه در طول خواب -- مشکلاتی که معمولاً توسط همسر و سایر اعضای خانواده گزارش می‌شود.
• احساس خزیدن، و سوزش در پاها و دست‌ها، مخصوصاً موقع خوابیدن
• تکان خوردن ناگهانی دست‌ها یا پاها در طول خواب که توسط همسر یا دیگران گزارش می‌شود
• بیدار شدن با سردرد
• تجربیات زنده رویا مانند موقع خوابیدن
• رفتارهای غیرعادی در خواب مثل خوابگردی
• ضعف ناگهانی عضلات موقع عصبانیت، ترس یا خنده
• ناتوانی برای تکان دادن خود بعد از بیدار شدن

متداول‌ترین اختلالات خواب

بسیاری از اختلالات خواب نادر هستند. اما برخی از آها مثل آپنه خواب یا سندرم پای بیقرار بسیار متداول‌اند. متداول‌ترین اختلالت خواب عبارتند از:

بی‌خوابی:
بی‌خوابی می‌تواند علامت یک اختلال خواب باشد، ازاینرو افرادیکه دچار آن هستند نیاز به معاینه و ارزیابی کامل دارند. اما بی‌خوابی می‌تواند به نوبه خود یک اختلال خواب باشد. در این اختلال به خواب رفتن یا خواب ماندن بسیار دشوار می‌شود. کیفیت خواب فرد بسیار ضعیف بوده و بعد از بیدار شدن فرد احساس سرزندگی نخواهد کرد.

آپنه خواب:
این اختلال خواب موجب خُروپُف بلند، خرناس کشیدن، صدای خفگی یا قطع تنفس و بیدار شدن ناگهانی می‌شود. فرد به طور مکرر در طول خواب تنفس خواب را تا جایی قطع می‌کند که در خواب او اخلال ایجاد می‌شود. این وقفه‌های تنفسی ذخیره اکسیژن فرد را نیز به طور موقت کاهش می‌دهد. این افراد معمولاً در طول روز احساس خواب‌آلودگی دارند. آپنه خواب می‌تواند احتمال ابتلا به فشارخون بالا، سکته و حمله قلبی را افزایش دهد.

سندرم پای بیقرار:
این اختلال تمایل غیرقابل‌مقاومت برای تکان دادن پاها موقع دراز کشیدن است، فرد ممکن است همچنین احساس سوزش یا خزیدن یا درد در پاهای خود داشته باشد. حرکات ناگهانی مکرر پا موجب خواب با کیفیتی پایین می‌شود.

پاراسومنیا:
پاراسومنیا رفتارهای غیرعادی در طول خواب است مثل خوابگردی، حرف زدن در خواب یا وحشت‌های شبانه که موجب بلند شدن، نشستن یا داد کشیدن فرد می‌شود. در یک نوع از پاراسومنیا که اختلال رفتاری حرکت سریع چشم نامیده می‌شود، فرد وقتی در مرحله REM (حرکت سریع چشم) خواب خود قرار دارد، معمولاً در واکنش به یک رویا، به طور غیرارادی دست‌های خود را تکان می‌دهند. این اختلال خواب معمولاً برای مردان مسن‌تر پیش می‌آید. همچنین با بیماری پارکینسون نیز در ارتباط است.

نارکولپسی یا حمله خواب:
علائم اصلی نارکولپسی خواب‌آلودگی مفرط در طول روز یا حملات خواب پی‌درپی می‌باشد که باعث خوابیدن غیرقابل‌کنترل فرد در طول ساعات روز می‌شود. برخی افراد همچنین در زمان هیجانات عصبی و احساسی دچار ضعف عضلانی شده و می‌افتند. برخی افراد دچار نارکولپسی، فلج خواب را تجربه می‌کنند که در آن فرد موقع خوابیدن یا بیدار شدن قادر به تکان دادن خود نیست. سایر علائم آن رویاهای زنده یا توهم‌ها موقع خوابیدن یا بیدار شدن می‌باشد.

شما هم مشکل خواب دارید؟ به دنبال درمان پزشکی باشید

اختلالات خواب باید جدی گرفته شوند و برای آن باید به دنبال درمان باشید. برای بسیاری از این اختلالات مثل سندرم پای بیقرار فرد برای مطرح کردن آن خجالت می‌کشد اما باید بدانید که تنها نیستید و افراد بسیار دیگری نیز مشکلی شبیه به شما دارند.

درمورد خواب‌آلودگی هم همینطور است. تصور می‌شد که خواب‌آلودگی نشانه تنبلی و نداشتن انگیزه است اما برخی از بیماران برای بهبود عملکرد خود در زندگی نیاز به کمک جدی دارند.


تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:40 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 160 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

چرا خمیازه می‌کشیم؟

چرا خمیازه می‌کشیم؟

آیا خمیازه کشیدن می‌تواند بخاطر خنک کردن مغز باشد؟

یا شاید آدمها از روی خستگی و بی‌حوصلگی است که خمیازه می‌کشند؟

بله درست است، آدمها موقع خواب یا وقتی تازه از خواب بیدار شده‌اند و یا وقت‌هایی که خسته و بی‌حوصله هستند بیشتر خمیازه می‌کشند (ما حتی در خواب هم خمیازه می‌کشیم).

اما خمیازه به این سادگی‌ها هم نیست. اگر اینطور بود چطور می‌توانستید توجیه کنید که بعضی چتربازان قبل از اولین پرش خود خمیازه می‌کشند، همینطور بعضی ویولونیست‌ها قبل از رفتن روی صحنه و حتی ورزشکاران المپیک قبل از مسابقه‌شان؟ اینها موقعیت‌هایی نیستند که فرد در‌ آن خسته و بی‌حوصله باشد.

افراد زیادی باور دارند که خمیازه اکسیژن بیشتری وارد بدنتان کرده و دی‌اکسید‌کربن بیشتری از آن خارج می‌کند. اما این درست نیست. امروز این تئوری کاملاً نادرست تلقی می‌شود.

علت اصلی خمیازه را کسی واقعاً نمی‌داند. حدس‌های خوبی زده شده است اما احتمالاً ترکیبی از آنها درست است. اجازه بدهید ابتدا به جنبه فیزیولوژیکی آن نگاه کنید و بعد روانشناختی.

مغز داغ

یکی از بهترین علت‌های فیزیولوژیکی که برای خمیازه کشیدن ارائه شده است این است که خمیازه به خنک کردن مغز کمک می‌کند. مغز ما در یک محدوده دمایی خاص بهتر عمل می‌کند و خمیازه کشیدن جریان خون را در مغز افزایش می‌دهد که بعنوان یک رادیاتور برای بیرون کردن گرما از آن کار می‌کند.

این می‌تواند توجیه خوبی برای خمیازه کشیدن چتربازان قبل از پریدن ازهواپیما باشد. وقتی می‌خواهید کاری استرس‌زا انجام دهید، مغزتان را لازم دارید، به همین دلیل خمیازه به شما کمک می‌کند مغزتان را در بهترین حالت خود قرار دهید.

خمیازه کشیدن می‌تواند تا حدی بخاطر کشیدن عضلات باشد زیرا خمیازه میل به کشیدن بدن را تحریک می‌کند. بعد از کشش آماده عمل می‌شویم.

خمیازه کشیدن در جمع

معروف است که خمیازه مسری است. همین با خواندن درمورد آن اینجا هم ممکن است خمیازه‌تان بگیرد.

خمیازه بین اعضای یک خانواده مسری‌تر است و بعد از آن هم دوستان، آشنایان و در آخر غریبه‌ها هستند.

اما همه در معرض سرایت خمیازه نیستند. افرادیکه همدل و دلسوزتر هستند، در برابر خمیازه حساس‌ترند. می‌توانید همدلی دوستانتان را با خمیازه کشیدن بسنجید.

اما چرا خمیازه کشیدن مسری است؟ شاید فقط به این دلیل است که ما به همان دلیلی که سایر جنبه‌های زبان بدن همدیگر را تقلید می‌کنیم، خمیازه کشیدن همدیگر را هم تقلید می‌کنیم.

ممکن است به این دلیل هم باشد که خمیازه کشیدن یک علامت اجتماعی برای هوشیار ماندن در زمان‌هایی است که موقعیت کمی خسته‌کننده است. خمیازه کمک می‌کند هوشیاری شما افزایش یابد.

و در آخر ممکن است فقط راهی برای نشان دادن آرامش و خونسردی ما در موقعیت‌های استرس‌زا باشد. ضمن اینکه پریدن از هواپیما از ارتفاع ۵۰۰۰ پایی، ارائه کنسرتی باشکوه در حضور تماشاچیات بسیار یا بردن طلای المپیک آنقدرها آزاردهنده نیست!

چطور حمله خمیازه را متوقف کنیم؟

چطور می‌توانید با حمله خمیازه مقابله کنید؟

در یک تحقیق مشخص شد که گذاشتن یک پارچه خنک روی پیشانی یا تنفس از بینی خمیازه را متوقف می‌کند.


تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:40 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 161 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

۹ راهکار برای برطرف کردن پُف زیر چشم

9 راهکار برای برطرف کردن پُف زیر چشم

آیا بخاطر چشم‌هایتان احساس پیری و خستگی می‌کنید؟ آیا احساس سرزندگی و هوشیاری وقتی چشم‌هایتان بخاطر پف‌های زیر پلکتان، خسته و پژمرده به نظر می‌رسد، برایتان سخت است؟ اینها نشانه‌های استرس و خستگی هستند.

به همین منظور نکاتی برایتان آورده‌ایم که به شما برای برطرف کردن پُف زیر چشم‌هایتان کمک می‌کند تا جوانی و شادابی به صورتتان برگردد.

۱. سیب‌زمینی:
یک سیب‌زمینی خام را (بعد از اینکه چند دقیقه‌ای آن را در یخچال خنک کردید) دو تکه کنید و بعد چشم‌هایتان را بسته و هر تکه را روی یکی از چشم‌هایتان قرار دهید. طوری سیب‌زمینی‌ها را روی چشم‌هایتان بگذارید که نواحی پف‌کرده زیر چشمتان را هم در بر بگیرد و بگذارید که ۲۰-۱۵ دقیقه آنجا بمانند. بعد از این مدت خواهید دید که پف زیر چشم‌هایتان کمتر می‌شوند.

۲. شیر: اگر پف‌کردگی زیر چشم‌هایتان بسیار زیاد است، این راهکار را باید همیشه دنبال کنید. دو تکه پنبه را در شیر خیس کرده و روی پلک‌هایتان بگذارید و بگذارید ۳۰-۲۰ دقیقه آنجا بماند. این به چشم‌هایتان برای حفظ آب کمک می‌کند و همچنین خنکشان می‌کند.

۳. روغن: در یک کاسه کمی آب خنک ریخته و چند قطره روغن ویتامین E به آن اضافه کرده و خوب مخلوطشان کنید. دو تکه پنبه را در این مخلوط خیس کرده و برای ۲۰ دقیقه روی چشم‌هایتان بگذارید. این کار به برطرف کردن تورم دور چشم‌هایتان کمک می‌کند.

۴. خیار: خیار داروی طبیعی بسیار عالی برای خلاص شدن از پف زیر چشم است. دو تکه خیار خنک و تازه برداشته و برای ۲۵ دقیقه روی چشم‌هایتان بگذارید. با خنکی فوق‌العاده خیار روی چشم‌هایتان حسابی ریلکس کنید و چُرتی بزنید. این کار به آرام کردن ذهنتان هم کمک می‌کند و خواص ضدالتهاب خیار پف‌کردگی بافت‌های زیر چشم را هم کاهش می‌دهد.

۵. چای‌کیسه‌ای خنک: اگر عجله دارید، می‌توانید از چای کیسه‌ای استفاده کنید. دو عدد چای کیسه‌ای را برداشته و در آب خنک خیس کنید و بگذارید کمی در یخچال بمانند. سپس به مدت ۳۰-۲۵ دقیقه آنها را روی چشمانتان بگذارید. دراز بکشید و کمی استراحت کنید. سپس چشم‌ها و صورتتان را با آب خنک بشویید و پوستتان را خشک کنید.

۶. آب یخ و قاشق: پف زیر چشم‌ها را می‌توانید با کمک یک لیوان آب یخ و چهار قاشق استیل کاهش دهید. قاشق‌ها را در آب یخ خنک کنید و بعد روی هر چشمتان یکی از آنها را قرار دهید. مدام قاشق‌ها را تعویض کرده و دوباره برای خنک شدن در آب یخ بیندازید.  آنقدر این کار را ادامه دهید تا احساس کنید کمی از پف‌کردگی از بین رفته است.

۷. سفیده تخم‌مرغ: چند عدد سفید تخم‌مرغ را هم زده و با استفاده از برس مخصوص دور چشم‌هایتان بزنید. این کار باعث می‌شود ناحیه دور چشم‌هایتان کشیده‌تر شده و کمتر پف‌کرده به نظر برسد. بگذارید سفیده تخم‌مرغ ۲۰ دقیقه روی پوستتان بماند و بعد صورتتان را با آب خنک بشویید.

۸. چای سبز کیسه‌ای: بگذارید چای‌ سبز‌های کیسه‌ای که در آب خنک خیس شده‌اند ۱۵-۱۰ دقیقه روی چشم‌هایتان بمانند. خواص طبیعی این چای‌های گیاهی موجب برگرداندن پف زیر چشم‌ها به حالت طبیعی خود می‌شود.

۹. آبرسانی بدن: تا جاییکه می‌توانید آب بنوشید. بله، نوشیدن آب پف زیر چشم‌ها را کاهش می‌دهد. پس هر زمان که احساس کردید زیر چشم‌هایتان پف کرده است، یک لیوان آب بنوشید.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:39 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 156 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

بیماری‌های قلبی چه ارتباطی با سلامت دهان دارند

بیماری‌های قلبی چه ارتباطی با سلامت دهان دارند

براساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، بیماری‌های قلبی هر ساله جان تعداد زیادی را می‌گیرد و می تواند یکی از مهمترین علل مرگ در سراسر جهان شناخته شود.

آیا می‌دانستید که بیماری‌های قلبی و سلامت دهان با هم مرتبط هستند؟ این دو، به دو طریق متفاوت با هم در ارتباطند:

۱. تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به بیماری‌های لثه متوسط تا شدید به احتمال بیشتری به مشکلات و بیماری‌های قلبی مبتلا می‌شوند.

۲. سلامت دهان با سلامت عمومی بدن در ارتباط است. تحقیقات نشان داده است که سلامت دهان می‌تواند علامت هشداری برای سایر بیماری‌ها و مشکلات جسمی، ازجمله بیماری‌های قلبی باشد.
 
ارتباط ۱: چطور بیماری لثه احتمال حمله قلبی را بالا می‌برد

براساس آکادمی دندان‌پزشکی عمومی، ازآنجاکه دهان گذرگاه بدن است، افرادیکه دچار بیماری مزمن لثه هستند بیشتر در معرض ابتلا به حمله قلبی قرار دارند. بیماری لثه به علت به وجود آمدن پلاک ایجاد می‌شود. 

بعضی محققان پیشنهاد کرده‌اند که بیماری لثه به این علت که باکتری‌های لثه معیوب می‌توانند از آنجا بیرون آمده، وارد جریان‌خون شود، به رگ‌های خونی بچسبد و ایجاد لخته را افزایش دهد، می‌توانند با بیماری‌های قلبی در ارتباط باشد. همچنین گفته می‌شود که التهاب ناشی از بیماری لثه هم می‌تواند ساخت لخته خون را تحریک کند. لخته جریان خون به قلب را کاهش می‌دهد و درنتیجه موجب بالا رفتن فشارخون و افزایش خطر حمله قلبی می‌شود.

عوامل خطرزا

 تحقیقات مشخص نکرده‌اند که بیماری قلبی یا بیماری لثه کدامیک درواقع موجب دیگری می‌شود. این کار بسیار دشوار است زیرا بسیاری از عوامل خطرزای بیماری لثه با بیماری‌های قلبی یکسان هستند:

• کشیدن سیگار
• تغذیه ضعیف
• دیابت
• جنسیت مرد
 
ارتباط ۲: چطور سلامت دهان درمورد بیماری‌ قلبی هشدار می‌دهد

تحقیقات نشان می‌دهد که بیش از ۹۰ درصد از همه بیماری‌های سیستمیک--ازجمله بیماری‌های قلبی--نشانه‌های دهانی دارند. علاوه‌براین، دندان‌پزشکان می‌توانند با معاینه آنها برای نشانه‌های درد دهانی، عفونت یا التهاب، به بیمارانی که سابقه بیماری قلبی دارند کمک کنند. براساس آکادمی دندان‌پزشکی عمومی، تشخیص و درمان درست عفونت‌های دندان و لثه در بعضی از این بیماران موجب کاهش داروهای مصرفی فشارخون و ارتقای سلامت عمومی شده است.

علائم هشدار بیماری لثه

براساس آکادمی دندان‌پزشکی عمومی، بیماری لثه تعداد زیادی از افراد را درگیر می‌کند. علائم هشدار آن عبارتند از:

• قرمز، حساس و متورم شدن لثه‌ها
• خونریزی لثه موقع مسواک زدن یا استفاده از نخ‌دندان
• لثه‌هایی که به ظاهر از دندان جدا شده‌اند
• بدبو شدن مزمن دهان یا بدمزه شدن آن
• شل شدن دندان‌ها یا جدا شدن آنها از هم

پیشگیری بهترین درمان است

بااینکه به نظر می‌رسد بیماری لثه با بیماری‌های قلبی در ارتباط است اما قبل از اینکه بتوانیم با قطعیت بگوییم این رابطه چیست، نیاز به تحقیقات بسیار بیشتری داریم. تحقیقات نشان نداده است که درمان برای یکی از این بیماری‌ها به کنترل دیگری کمک می‌کند اما می‌دانیم که چکاپ‌های منظم، نظافت کامل و بهداشت خوب دهان می‌تواند به بالا بردن سلامت دهان کمک کند و سلامت خوب دهان به ارتقای سلامت عمومی بدن کمک می‌کند.

بااینکه برای برداشتن باکتری، پلاک و رسوب‌ها و تشخیص علائم بیماری لثه نیاز به معاینات منظم پزشکی و بهداشت و نظافت مرتب است، اما خودتان نقش عمده‌ای در پیشگیری از بیماری‌های لثه دارید:

• مسواک زدنتان دو تا سه دقیقه طول بکشد و اینکار را به یک خمیردندان حاوی فلوراید دو بار در روز انجام دهید. دقت کنید که در امتداد خط لثه مسواک بزنید.
• برای برداشتن پلاک از محل‌هایی که مسواک به آن دسترسی ندارد، هر روز از نخ‌دندان استفاده کنید.
• برای کاهش پلاک تا ۲۰ درصد از دهان می‌توانید از شوینده‌های دهان استفاده کنید.
• برای فراهم کردن موادمغذی لازم ( بخصوص ویتامین A، C) یک رژیم‌غذایی سالم را دنبال کنید.
• از کشیدن سیگار و ساید دخانیات پرهیز کنید.

اگر بیماری قلبی دارید…

• سعی کنید وضعیت سلامت دهانتان را در حالت مطلوب نگه دارید. این یعنی مرتب و روزانه مسواک بزنید و نخ‌دندان بکشید و به طور منظم برای چکاپ نزد دندان‌پزشک بروید.
• اطمینان یابید که دندان‌پزشکتان در جریان بیماری قلبی شماست و سابقه پزشکی کامل خود ازجمله داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید، در اختیار او قرار دهید.
• به دقت دستورالعمل‌های دکتر و دندان‌پزشکتان را درمورد مراقبت‌های سلامتی و بهداشتی ازجمله استفاده از داروهای تجویزی مثل آنتی‌یوتیک‌ها، دنبال کنید.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:31 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 157 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

لایه‌ برداری پوست، رمز داشتن پوستی نرم و شفاف

لایه‌ برداری پوست، رمز داشتن پوستی نرم و شفاف

تصور می‌کنید که محصولات لایه‌بردار فقط دروغ‌های تبلیغاتی هستند؟ متخصصین پوست می‌گویند این محصولات واقعاً برای داشتن پوستی سالم و درخشان کمکتان می‌کنند. اگر می‌خواهید بدانید چطور می‌توانید بهترین استفاده را از محصولات لایه‌بردار پوست داشته باشید، با ما همراه باشید.

طبقات بخش زیبایی داروخانه‌ها مملو از محصولاتی است که ادعا دارند پوست را لایه‌برداری می‌کنند اما خانم‌های زیادی طریقه و زمان استفاده از آنها را نمی‌دانند یا اصلاً نمی‌دانند این محصولات واقعاً با پوستشان چه می‌کند.

اینطور به نظر می‌رسد که این محصولات رمز داشتن پوستی صاف و درخشان هستند؛ مخصوصاً با بالاتر رفتن سن.

به این دلیل لایه‌برداری پوست موثر است: سطح بیرونی پوست (اپیدرم) لایه‌هایی است که از سلول‌های مرده تشکیل می‌شود. بعد از حدود چهار هفته، این سلول‌ها از زیر اپیدرم به سطح آن منتقل می‌شوند که از آنجا می‌ریزند و پوستی جدید و شاداب‌تر از زیر آن پدیدار می‌شود.

اما وقتی سنمان بالاتر می‌رود، توانایی بدنمان برای انداختن سلول‌های مرده کندتر می‌شود و این باعث می‌شود پوست تیره و کدر دیده شود. به همین دلیل است که بچه‌ها پوستی به مراتب درخشان‌تر از بزرگسال‌ها دارند. 

لایه‌برداری با برداشتن لایه بیرونی پوست، روند پوست‌اندازی را سریع‌تر می‌کند. اما انجام زیاد از حد آن یا استفاده از محصلات نامناسب ممکن است موجب آسیب دیدن یا خشکی پوست شود. 

پس از کجا می‌توانید مطمئن باشید پوستتان را اشتباهی لایه‌برداری نمی‌کنید؟ در این مقاله باید و نبایدهای آن را از زبان متخصصین پوست برایتان عنوان می‌کنیم.
 
بدانید لایه‌برداری برای پوستتان چه می‌کند

لایه‌برداری ملایم چیزی بیشتر از صورتی شدن پوست و نرم شدن آن در بر دارد. 

با گذشت زمان، لایه‌برداری منظم به طور قابل‌ملاحظه‌ای منافذ پوست را کاهش داده و سطح پوست را جوان‌تر و شاداب‌تر می‌کند.
پدیدار شدن سلول‌های تازه، بافت پوست را یکدست‌تر هم می‌کند و منافذ را می‌پوشاند. همچنین رنگدانه‌ها و خطوط روی پوست را کمرنگ‌تر می‌کند زیرا پوست آفتاب‌خورده و تغییررنگ‌دانه را از بین می‌برد.

لایه‌برداری پوست همچنین نفوذ یافتن سایر محصولات پوستی را نیز بهتر می‌کند--محصولاتی که برای رطوبت‌بخشی یا از بین بردن چروک، جوش یا تغییر رنگ پوست استفاده می‌شوند. همچنین باعث می‌شود اتوبرنزها بهتر روی پوست نشسته و دوام طولانی‌تری داشته باشد.

تصور نکنید همه لایه‌بردارها یکجور هستند!

لایه‌بردارها دو دسته هستند: لایه‌بردارهای فیزیکی و شیمیایی. برای تشخیص تفاوت آنها، یک سینک ظرفشویی پر از ظروف و قابلمه‌های کثیف را تجسم کنید. هم اسکاچ و هم مایع ظرفشویی آنها را تمیز می‌کند اما به طرق مختلف. در لایه‌بردارهای فیزیکی (که لایه‌بردارهای مکانیکی هم نامیده می‌شوند)  برای برداشتن پوست مرده از مواد دانه‌دار استفاده می‌کنند.

لایه‌بردارهای شیمیایی یا مایع، از یک اسید ملایم برای حل کردن چسبی که سلول‌های مرده را به سطح پوست می‌چسباند استفاده می‌کند. این اسیدها شامل اسید بتا هیدروکسی (که سالیسیلیک یکی از آنهاست) و اسید آلفا هیدروکسی مثل گلیکولیک و لاکتیک می‌باشند.

کدامیک برای شما بهتر است؟ به نوع پوست شما بستگی دارد.

اگر پوستی شدیداً خشک، حساس یا مستعد جوش دارید، از لایه‌بردارهای شیمیایی استفاده کنید زیرا لایه‌بردارهای مکانیکی ممکن است موجب ملتهب شدن یا اذیت شدن پوستتان شوند.

اسید سالیسیلیک برای آنهایی که جوش می‌زنند بسیار عالی است زیرا لایه سطحی پوست را از سلول‌های مرده پاک کرده و باکتری‌هایی که موجب پدید آمدن جوش می‌شوند را از بین می‌برد.

و نوع پوستتان هر چه که باشد، سعی کنید لایه‌بردارهای فیزیکی را همراه با دانه میوه‌ای فقط روی بدنتان استفاده کنید نه صورتتان. شاید چون فکر می‌کنید با مواد طبیعی درست شده‌اند سالم هستند اما ممکن است با لبه‌های تیز و خشنی که دارند پوست‌های نازک را پاره کنند و موجب جوش یا سایر مشکلات پوستی شوند. 

باید بدانید چه زمان نیاز به لایه‌برداری دارید

همه انواع پوست‌ها می‌توانند از یک لایه‌برداری خوب فایده ببرند. 

معمولاً به همه افراد، صرفنظر از نوع پوست و میزان حساس بودن پوستشان را جوش زدنشان، توصیه می‌شود که برای جوان و درخشان کردن پوست خود از لایه‌برداری استفاده کنند.

اما اینکه چند وقت یکبار این عمل انجام شود به نوع پوست شما بستگی دارد. اگر پوستی چرب دارید، حداقل هفته‌ای یکبار اینکار را انجام دهید.

خانم‌هایی که پوستی خشک‌تر و حساس‌تر دارند فقط یک هفته تا دو هفته یکبار برایشان کافی است.

قسمت‌هایی از بدن مثل زانوها، آرنج‌ها، قوزک و کف پا را می‌توان یک روز در میان لایه‌برداری کرد. دلیل آن این است که پوست این نواحی بدن ضخیم‌تر است و تحمل بیشتری دارد. علاوه بر اینکه سلول‌های مرده و خشک بیشتر در این نواحی جمع می‌شوند.

اما اگر دچار یک عفونت فعال، تاول تبخالی، آفتاب‌سوختگی، پوست شدیداً خشک، قرمزی یا التهاب پوست هستید، از لایه‌برداری اجتناب کنید. اجازه بدهید ابتدا پوستتان درمان شود زیرا لایه‌برداری وضعیت آن را وخیم‌تر می‌کند.

 
بااینکه کمی لایه‌برداری تغییر شگرفی در صورتتان ایجاد خواهد کرد اما لایه‌برداری بیش از اندازه موجب تشدید آکنه و جوش و بیشتر شدن خشکی پوست می‌شود.

دلیل آن این است که سلول‌های مرده سطح پوست رطوبت نگه داشته، بنابراین برداشتن مداوم این لایه محافظ از مرطوب ماندن آن جلوگیری می‌کند. اگر پوست بعد از لایه‌برداری خونریزی کرد یا احساس سوزش داشت یعنی بیش از اندازه لایه‌برداری کرده‌اید. این نشانه آن است که لایه بیرونی پوست را نیز کنده‌اید.

یک مشکل متداول دیگر: استفاده از چندین محصول لایه‌برداری به طور همزمان. این اشتباه به کرات انجام می‌شود. چند بار شده است که صورتتان را با یک لایه‌بردار فیزیکی شسته‌اید و بعد یک لایه‌بردار شیمیایی روی آن زده‌اید؟

بدانید چطور لایه‌برداری کنید

تقریباً همه قسمت‌های بدن قابل لایه‌برداری هستند اما نکاتی برای موثرتر انجام دادن آن وجود دارد. 

برای لایه‌برداری صورت، از دستی سبک استفاده کرده و لایه‌بردار را حتماً روی پوست مرطوب بزنید -- روی پوست خشک موجب سایش زیاد می‌شود.

لب‌هایتان را برای برداشتن پوسته‌های خشک و افزایش گردش خون، با استفاده از یک مسواک، لیف حمام یا لایه‌برداری که برای لب ساخته شده است لایه‌برداری کنید.

بقیه بدنتان را سه بار در هفته قبل از اینکه زیر دوش بروید برس خشک بکشید. برای این منظور از یک برس با موهای طبیعی، لیف اسفنجی یا دستکش لیفی استفاده کنید. 

از پاهایتان شروع کنید و حرکاتتان نرم، دایره‌ای و بر خلاف حرکت عقربه‌های ساعت باشد. بعد بالاتر به سمت ران‌هایتان و میان‌تنه، سینه‌ و بازوها بالا بیایید.
تصور نکنید که حتماً باید از محصولات گران استفاده کنید.

لایه‌بردارهای فیزیکی و شیمیایی در محدوده قسمت‌های مختلفی در بازار و داروخانه‌ها موجود است.

درواقع، ممکن است اصلاً همه مواد موردنیاز برای ساختن یک لایه‌بردار خوب را خودتان در خانه داشته باشید.

شوربای جو دو سر (oatmeal) یکی از بهترین مواد برای لایه‌برداری است زیرا به نرمی لایه بیرونی پوست را برمی‌دارد. برای همه نوع پوست خوب است، حتی پوست‌های مستعد جوش و پوست‌های حساس.

در زیر به دو روش برای ساخت لایه‌بردار اشاره می‌کنیم:

لایه‌بردار جو دوسر و آلوئه‌ورا

•  نصف فنجان جو دو سر خام
• یک چهارم فنجان عسل طبیعی
• یک قاشق چای‌خوری روغن‌زیتون
• یک قاشق چای‌خوری ژل آلوئه‌ورا
• ۲ قاشق چای‌خوری آب

ابتدا همه مواد را در یک کاسه کوچک خوب مخلوط کنید. سپس به آرامی در حرکت‌های دایره‌ای حدود یک دقیقه روی صورت و گردنتان بمالید. بعد با آب ولرم شیر شسته و با یک لیف نرم و مرطوب روی آن بمالید.

در آخر کار با آب سرد بشویید تا همه منافذ پوست بسته و خشک شود.

لایه‌بردار جو دوسر و نمک

• نصف فنجان نمک دریایی
• یک چهارم فنجان جو دو سر خام
• ۶ قاشق غذاخوری روغن بذرکتان
• ۸ قطره روغن گل شمعدانی

ابتدا همه مواد را در یک کاسه کوچک خوب مخلوط کنید. سپس به مدت چند دقیقه در حمام روی بدنتان ماساژ دهید. در آخر با آب سرد دوش بگیرید و پوستتان را خشک کنید.

بعد از لایه‌برداری از پوستتان مراقبت کنید

به این دلیل که لایه‌برداری باعث می‌شود محصولات پوستی دیگر بهتر به پوست نفوذ کند، مراقب لوسیون‌ها و کرم‌هایی که بعد از آن استفاده می‌کنید باشید.

اگر بعد از لایه‌برداری پوستتان نسبت به آنها خیلی حساس شد، در روزهایی از این محصولات استفاده کنید که پوستتان را لایه‌برداری نکرده‌اید.

اگر پوستتان خشک است، بلافاصله بعد از لایه‌برداری روی پوستتان نرم‌کننده بزنید تا خوب جذب پوست شود.

اگر می‌خواهید بیرون بروید، باید بدانید که پوستی که تازه لایه‌برداری شده در برابر آفتاب حساس‌تر است زیرا با برداشتن لایه بیرونی اپیدرم، احتمال تخریب ناشی از آفتاب و آفتاب‌سوختگی بیشتر می‌شود.

حتماً از ضدآفتابی استفاده کنید که دربرابر اشعه فرابنفش A و B محافظت کند.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:27 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 186 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

۳ روش تنفس عمیق برای کاهش اضطراب

3 روش تنفس عمیق برای کاهش اضطراب

همین لحظه اضطرابتان را با تنفس عمیق کم کنید؛
 
تمرین تنفس عمیق سیستم عصبی پاراسمپاتیک ما را که مسئول فعالیت‌های بدن در زمان استراحت است، تحریک می‌کند. این سیستم عصبی دقیقاً متضاد با سیستم عصبی سمپاتیک ما عمل می‌کند که فعالیت‌هایی که با واکنش جنگ و گریز در ارتباط است را تحریک می‌کند. 

از تمامی عملکردهای خودکار بدن --عملکردهای قلبی-عروقی، گوارش، هورمونی، غددی، ایمنی-- فقط تنفس است که می‌تواند به سادگی به صورت اختیاری کنترل شود.

با تغییر اختیاری سرعت، عمق و الگوی تنفس، می‌توانیم پیام‌هایی که از دستگاه تنفسی بدن به مغز فرستاده می‌شود را تغییر دهیم. به این ترتیب، تکنیک‌های تنفس دری به روی شبکه ارتباطی خودکار باز می‌کند که از طریق آن می‌توانیم با تغییر الگوی تنفسی‌مان با زبان بدن، پیام‌های خاصی به مغز بفرستیم، زبانی که مغز آن را می‌فهمد و به آن پاسخ می‌دهد. پیام‌های دستگاه تنفسی تاثیراتی سریع و قوی بر روی مراکز اصلی مغز دارند که با فکر، احساس و رفتار درگیر هستند.

تکنیک‌های مختلفی برای کاهش استرس و اضطراب وجود دارد که در اینجا به سه مورد از این رویکردها اشاره می‌کنیم:
 
تنفس منسجم

تنفس منسجم، نفس کشیدن با سرعت ۵ نفس در دقیقه است که متوسط محدوده سرعت تنفس رزونانس می‌باشد. برای اینکار می‌توانید برای دم تا ۵ بشمارید و برای بازدم نیز تا ۵ بشمارید. سرعت ۵ دقیقه‌ای، تنوع ضربان قلب (HRV)، که سنجش درستی عملکرد سیستم عصبی پاراسمپاتیک است، را به ماکسیمم می‌رساند. تغییر سرعت و الگوی تنفس، HRV را تغییر می‌دهد که این موجب تغییر در سیستم عصبی بدن خواهد شد. هرچه HRV بالاتر باشد بهتر است زیرا HRV بالا باعث می‌شود سیستم قلبی-عروقی سالمتر و سیستم واکنش استرس قوی‌تری داشته باشیم. تنفس با سرعتی که نزدیک به سرعت رزونانس ایدآل (حدود ۵ نفس در دقیقه) باشد، HRV را ده برابر بالا می‌برد.

تنفس مقاومت
تنفس مقاومت درست همان چیزی است که از نامش پیداست: تنفسی که دربرابر جریان هوا مقاومت ایجاد می‌کند. 

مقاومت را می‌توان با جمع کردن لب‌ها، گذاشتن نوک زبان دربرابر قسمت داخلی دندان‌های بالایی، خش‌خش کردن از دندان‌های گره خورده، سفت کردن عضلات گلو، کمی بستن دهانه حنجره، باریک کردن فضاری بین تارهای صوتی یا استفاده از یک شیئ خارجی مثل نفس کشیدن از داخل یک نی، ایجاد کرد.

شاید همه اینها کمی برایتان پیچیده به نظر برسد. نفس کشیدن باید کاری راحت باشد، درست است؟ کمی برایتان راحت‌ترش می‌کنیم: طبق نظر کارشناسان نفس کشیدن از بینی به مراتب نسبت به نفس کشیدن از دهان مقاومت بیشتری تولید می‌کند. 
 
حرکت تنفس

حرکت تنفس زمانی است که نفس از ذهنتان فراتر می‌رود. این تمرین را می‌توان با یک ماساژ داخلی بدن مقایسه کرد. فرستادن نفستان به جایی دور و اطراف بدنتان (به شرط آنکه گم نشود) به شما کمک می‌کند تمرکزتان را روی تمرین حفظ کنید نه روی کارهایی که باید انجام دهید زیرا تا ۵ شمردن ممکن است برایتان خسته‌کننده شود. در زیر به چرخه‌ای که متخصصین ارائه داده‌اند اشاره می‌کنیم:

وقتی نفس را داخل می‌کشید، تجسم کنید که نفستان را به بالای سرتان حرکت می‌دهید.

وقتی نفستان را بیرون می‌دهید، تجسم کنید که آن را به پایین ستون‌فقراتتان، یعنی کف لگنتان هدایت می‌کنید.

هربار که نفس را داخل می‌کشید، آن را به بالای سرتان ببرید.

هربار که نفس را بیرون می‌دهید، آن را به پایین ستون‌فقراتتان حرکت دهید.

این چرخه را ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

تاریخچه حرکت تنفس بسیار جالب است. این تکنیک توسط راهبین مسیحی ارتودکس روسی در حول و حوش قرن یازدهم ابداع شده است. این راهبین تکنیک حرکت تنفس را به جنگجویان روسی مقدس آموزش می‌دادند تا از آنها دربرابر آسیب محافظت کرده و به آنها قدرت بدهند که دربرابر مهاجمین پیروز شوند.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:25 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 158 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

۷ راه کاهش گردن درد

7 راه کاهش گردن درد

درد گردن، چه بخاطر بد خوابیدن باشد چه وضعیت و فرم بد بدن، یک چرخش و حرکت ناگهانی گردن یا استرس زیاد، یکی از شکایت‌های همیشگی است. تحقیقات نشان می‌دهد که برای جلوگیری از گردن درد، تمرینات تقویت‌کننده گردن بسیار مهم‌تر از حرکات کششی است. 

درمورد قدرت سرشانه‌ها هم همینطور است. تقویت عضلات سرشانه نه تنها از خشکی و درد شانه‌ها جلوگیری می‌کند، بلکه از مفاصل آرنج‌تان هم مراقبت می‌کند. دلیل آن این است که ضعیف بودن شانه‌ها، فشاری که به آرنج‌ و مچ وارد می‌شود را دوچندان می‌کند. در زیر به راه‌های ساده‌ای برای تقویت گردن و شانه‌ها اشاره می‌کنیم:

۱) هر زمان در محل‌کار احساس خستگی و عصبانیت کردید، پیشانی‌تان را به کف دستتان فشار دهید. خیلی از ما وقتی استرس داریم، عضلات گردنمان را سفت می‌کنیم که به مرور زمان ممکن است موجب درد و خشکی گردن شود. می‌توانید با این حرکت ساده، هم فشار وارد بر گردن را کاهش دهید و هم عضلات آن را تقویت کنید. بهترین قسمت آن این است: هیچکس در محل‌کار متوجه نمی‌شود که مشغول تمرین هستید! فقط فکر می‌کنند که خسته شده‌اید.
پشت میزتان نشسته، کمی به سمت جلو خم شوید و آرنج‌هایتان را روی میز بگذارید. سرتان را صاف در مرکز شانه‌ها قرار داده و پیشانی‌تان را به کف دستتان فشار دهید؛ از کف دست برای مقاومت دربرابر فشار سرتان استفاده کنید. ۵-۳ ثانیه در این حالت بمانید، رها کرده و پنج مرتبه دیگر تکرار کنید. حالا صاف بایستید و دست‌هایتان را پشت سرتان قرار دهید، طوریکه آرنج‌هایتان رو به جانب باشد. سرتان را به عقب به سمت کف دست‌ها فشار دهید و از کف دست‌ها برای مقاومت دربرابر فشار سرتان استفاده کنید. ۵-۳ ثانیه در این حالت بمانید، رها کرده و پنج مرتبه دیگر تکرار کنید.

۲) دو مرتبه در روز خودتان را تقویت کنید. یک تمرین عالی دیگر برای محل کار: کف دست‌هایتان را روی لبه صندلی‌تان قرار داده و فشار دهید، لگن و باسنتان را یک تا دو سانت از روی صندلی بلند کنید. ۵ ثانیه نگه دارید، دوباره پایین بیاورید و این حرکت را پنج مرتبه تکرار کنید تا عضلات سرشانه‌تان قوی‌تر شوند.

۳) موقع تماشای تلویزیون، شانه‌هایتان را عقب بکشید. روی لبه صندلی‌تان بنشینید و ستون فقراتتان را بکشید، انگار می‌خواهید قدتان را بلندتر کنید. دست‌هایتان را جلو بدن روی لباستان قرار دهید. شانه‌هایتان را تا می‌توانید عقب بکشید، طوری که کتف‌هایتان از پشت جمع شود. کل یک تبلیغ تلویزیونی خود را در این حالت نگه دارید. سپس شانه‌ها را آزاد کرده و یک بار دیگر حرکت را تکرار کنید.

۴) وقتی از سر کار به خانه برمی‌گردید، سه چهارم یک لنگه جوراب را پر از برنج، ۲ چوب دارچین و یک قاشق غذاخوری میخک کنید. انتهای آن را سفت با یک بند لاستیکی ببندید. آن را ۲ دقیقه گرم در مایکروفر گرم کنید و بعد روی گردنتان بگذارید. این روش درمان برای خشکی گردن و شانه‌ها عالی است. نیازی به خالی کردن لنگه جوراب نیست--می‌توانید آن را بارها استفاده کنید تاجاییکه ادویه‌ها رایحه خود را از دست بدهند.

۵) هر زمان که بیش از ۴۵ دقیقه پشت فرمان اتومبیل یا پشت کامپیوتر نشستید، تمرین لاک‌پشتی را انجام دهید. بیشتر وقت‌ها پشت فرمان یا کامپیوتر، سرمان را جلو می‌بریم، انگار جلو بردن سرمان باعث می‌شود زودتر به مقصد برسیم یا پروژه‌مان را زودتر تمام کنیم. از آنجا که سر چیزی درحدود ۵ کیلو وزن دارد، این کار کمی به پشت گردن فشار وارد می‌کند و قبل از اینکه بفهمید دچار سردرد می‌شوید. با این تمرین می‌توانید هم عضلات پشت گردنتان را قوی کنید و خودتان را عادت دهید که در وضعیت بهتر و سالمتری بنشینید. موقع رانندگی یا تایپ کردن پشت کامپیوتر، تظاهر کنید لاک‌پشت هستید که می‌خواهید سرتان را به سمت لاکتان جمع کنید. سرتان را به سمت عقب بیاورید، طوریکه گردی پشت گردنتان صاف شود. از یک تا ۵ ثانیه در این وضعیت نگه دارید و رها کنید. این تمرین را ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

۶) هر یک ساعت، چانه‌تان را به سمت سینه‌تان خم کرده، سپس گردنتان را به سمت چپ، عقب، راست و دوباره پایین به صورت دایره‌ای بچرخانید. این حرکت را پنج مرتبه تکرار کرده، سپس جهت خود را عوض کرده و از راست به چپ دایره بزنید.

۷) دقت کنید که برای خواب از بالش مناسب استفاده کنید. انتخاب بهترین بالش به اولویت‌های خودتان برمی‌گردد. اما به طور کلی آنها که روی شکم می‌خوابند باید از بالش‌های نرم، آنها که به بغل می‌خوابند از بالش‌های متوسط و آنها که به پشت می‌خوابند از بالش‌های سفت‌تر استفاده کنند.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 01:23 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 151 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید