ترشحات آلت‌تناسلی در مردان: علل، نشانه ها و درمان

ترشحات آلت‌تناسلی در مردان: علل، نشانه ها و درمان

ترشحات آلت‌تناسلی چیست؟

ترشحات آلت‌تناسلی به از دست رفتن غیرطبیعی مایعی از مجرای ادرار در نوک آلت‌تناسلی گفته می‌شود که نه ادرار است و نه مایع منی.

این نشانه یک بیماری مقاربتی است و نیاز به تشخیص دقیق و درمان دارد که معمولاً توسط متخصصین در یک کلینیک تخصصی انجام می‌گیرد.

چه نشانه‌هایی دارد؟

این ترشحات از نظر مقدار از خیلی کم تا شدید و از نظر رنگ از شفاف تا زرد یا سبز در تغییر است. زمان آن هم از فقط صبح‌ها تا در طول روز متفاوت است.

این ترشحات معمولاً با علائم دیگری مثل موارد زیر همراه است:

• سوزش در زمان دفع ادرار
• نیاز مداوم به دفع ادرار
• نیاز مبرم به ادرار کردن در شب
• ایجاد جوش در ناحیه تناسلی که می‌تواند دردناک و خارش‌آور باشد
• تورم غدد لنفی در ناحیه کشاله ران

علت ایجاد این ترشحات چیست؟

علل متداول این ترشحات عبارتند از:

- اورتریت گنوکوکی (gonococcal urethritis)
- اورتریت غیرگنوکوکی یا غیرخاص
 
اورتریت گنوکوکی (سوزاک):

سوزاک توسط نایسریا گنوره ایجاد می‌شود.

دوره نهفتگی: معمولاً دو تا پنج روز از عفونت تا پدیدار شدن علائم طول می‌کشد. بدون درمان، علائم ترشحات اورتریت و چرک‌دار طی دو هفته به اوج خود می‌رسد.

علائم: ترشحات در ۹۵ درصد از مردان اتفاق می‌افتد و در ۷۵ درصد موارد چرک‌دار، در ۲۵ درصد موارد سفید و  تیره و در ۵ درصد شفاف هستند. ادرار جدید می‌تواند باعث شود ترشحات کمتر چرک‌دار به نظر برسند. وقتی عفونت شروع به حل شدن می‌کند، ترشحات از چرک‌دار به مخاطی شکل تغییر می‌کند.

انتقال: از طریق رابطه‌جنسی، ازجمله رابطه‌جنسی دهانی، منتقل می‌شود. بدون درمان، این عفونت ممکن است تا ماه‌ها باقی بماند.

مشکلات: ندرتاً ممکن است از مجرای ادرار تا اپیدیدیم (لوله ذخیره اسپرم که به بیضه‌ها متصل است) پخش شود و موجب ناباروری گردد. وقتی عفونت از طریق رابطه‌جنسی از مقعد منتقل شده باشد، عفونت مقعد متداول خواهد بود. عفونت جریان خون در کمتر از یک درصد بیماران اتفاق می‌افتد و موجب آرتروز زانو، مچ و دست‌ها درکنار تب، لرز و ضایعات پوستی، معمولاً کورک و جوش چرکی روی دست و پا، می‌شود.
 
اورتریت غیرگنوکوکی یا غیرخاص (NSU):

NSU متداول‌ترین شکل ترشحات آلت‌تناسلی است که سالانه تعداد زیادی از افراد را در سراسر جهان مبتلا می‌کند.

تعداد مبتلایان طی سه سال گذشته حتی بیشتر شده است. مردان بین ۲۰ تا ۳۵ سال بیشتری مبتلایان به این مشکل هستند.

ارگانیسم‌های متفاوتی می‌توانند موجب بروز این سندرم شوند:

کلامیدیا تراکوماتیس (۲۵ تا ۶۰ درصد)
ژنیتالیوم مایکوپلاسما (تا ۲۵ درصد)
اوره‌آپلاسما اوره (۱۵ تا ۲۵ درصد)
تریکوموناس واژینالیس (۱۷ درصد)
تبخال تناسلی (به ندرت)

آزمایشات مشخصی برای تشخیص همه این عفونت‌ها وجود ندارد، ازاینرو علت NSU ممکن است مشخص نشود.

در برخی بیماران، هیچ رابطه‌جنسی اتفاق نیفتاده است و علت بروز علائم موادشوینده و صابون‌ها هستند. اما هیچ شواهد مشخصی برای تایید این تئوری وجود ندارد.

تشخیص چطور انجام می‌شود؟

ترشحات آلت‌تناسلی با پیدا کردن گلوبول‌های سفید خون در سواب مجرای ادرار یا نمونه ادرار ناشتا تشخیص داده می‌شوند.

ارگانیسم عفونی ممکن است با این نمونه‌ها مشخص شود.

در بهترین حالت، بیمار باید در یک کلینیک مخصوص بیماری‌های مقاربتی برای آزمایش نمونه مورد معاینه قرار گیرد زیرا انتقال نمونه به آزمایشگاه بیمارستان می‌تواند موجب تشخیص اشتباه شود.

رنگ و مداومت ترشح هیچ کمکی به تشخیص NSU از سوزاک نمی‌کند.

اورتریت گنوکوکی یا سوزاک در ۹۸ درصد از مردان با آزمایشات میکروسکوپی ترشحاتی که از سواب مجرای ادرار گرفته می‌شود، تشخیص داده می‌شود.

سایر عفونت‌ها تشخیص دشوارتری دارند. بین ۶ تا ۱۱ درصد از مردانی که فعالیت‌جنسی دارند، درمجرای ادرار خود حامل کلامیدیا هستند بدون اینکه هیچ علائمی داشته باشند.

روی کار آمدن آزمایشات دقیق‌تر مثل واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و واکنش زنجیره‌ای لیگاز، تشخیص دقیق‌تری را به‌ویژه در بیمارانی که هیچ علائمی ندارند، مخصوصاً اگر رابطه‌جنسی با زنانی که بیماری آنها تایید شده باشد داشته‌ باشند، میسر می‌سازند. اما به طور معمول این آزمایشات در کلینیک‌های بیماری‌های مقاربتی انجام نمی‌شود.

ترشحات آلت‌تناسلی چطور درمان می‌شود؟

اورتریت گنوکوکی

یکی از چندین نوع آنتی‌بیوتیک به صورت دوز تکی داده می‌شود:

سفتریاکسون ۲۵۰ میلیگرم (ceftriaxone) با تزریق عضلانی
سفیکسیم ۴۰۰ میلیگرم (cefixime) خوراکی
سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلیگرم (ciprofloxacin) خوراکی
اوفلوکساسین ۴۰۰ میلیگرم (ofloxacin) خوراکی

علاوه بر این، دوکسی‌سیسلین ۱۰۰ میلیگرم (doxycycline) دوبار در روز به مدت یک هفته نیز معمولاً درصورت وجود کلامیدیا تجویز می‌شود. شریک‌جنسی نیز درمان یکسانی دریافت خواهد کرد.

NSU

درمان معمولی آنتی‌بیوتیک شامل دوکسی‌سیسلین ۱۰۰ میلیگرم دوبار در روز به مدت یک هفته یا دوز تکی آزیترومیسین ۱ گرم (azithromycin) درصورتیکه عفونت به علت کلامیدیا باشد.

شریک‌جنسی نیز باید درمان مشابهی دریافت کند. بیماران بخاطر خطر جدی ابتلا دوباره به عفونت به علت رعایت نکردن درمان توسط شریک‌جنسی، می‌بایست بعد از دو هفته مورد معاینه مجدد قرار گیرند.

بررسی روابط

لازم است ارتباط جنسی مردان مبتلا به اورتریت گنوکوکی و NSU، ترجیحاً در کلینیک تخصصی بیماری‌های مقاربتی تشخیص داده شده و درمان شود. 

بدون درمان رابطه‌جنسی، احتمال ابتلای دوباره و شکست درمان بسیار زیاد خواهد بود.

شریک‌چنسی باردار یا کسی که احتمال بارداری او می‌رود، نباید از آنتی‌بیوتیک‌های اریترومیسین یا تتراسیسلین (ازجمله دوکسی‌سیسلین) استفاده کنند.

درمان متداول برای NSU در ۲۵ درصد از موارد با شکست روبه‌رو می‌شود. دوره‌های طولانی‌تر آنتی‌بیوتیک هم فایده‌بخش نبوده‌اند و معمولاً فرد دچار عفونت‌ دوباره از شریک‌جنسی درمان‌نشده می‌شود.

خیلی مهم است که درک کنید ابتلای دوباره NSU می‌تواند موجب فشار روحی‌-روانی بسیار شدید بر روی افراد و روابط شود و خیلی مهم است که هر دو طرف رابطه درک کاملی از طبیعت این مشکل و بیماری داشته باشند.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 00:54 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 193 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

روش‌های درمان عرق‌ سوز

روش‌های درمان عرق‌ سوز

عرق‌سوز اسباب ناراحتی خیلی‌هاست و در تابستان برای اکثر افراد اتفاق می‌افتد. افرادیکه فعالیت بیرون از خانه دارند یا از لباس‌های محدودکننده استفاده می‌کنند، بیشتر دچار عرق‌سوز می‌شوند اما درمان آن چندان کار دشواری نیست. عرق‌سوز معمولاً خود به خود برطرف می‌شود و اگر نشد می‌توانید از نکات زیر استفاده کنید.

عرق سوز با انسداد مجاری عرق پوست و معمولاً در آب‌وهوای گرم و مرطوب اتفاق می‌افتد. پوشیدن لباس‌های محدود‌کننده و سنگین در هوای گرم این وضعیت را بدتر می‌کند زیرا این نوع لباس‌ها از تنفس پوست جلوگیری می‌کند. مشکل عرق‌سوز در نوزادان، کودکان نوپایی که والدین‌شان لباس‌هایی بسیار گرم نسبت به آب‌وهوا تنشان می‌کنند، بیشتر اتفاق می‌افتد.

عرق‌سوز را می‌توانید به صورت برآمدگی‌های ریزی روی پوست تشخیص دهید که معمولاً به صورت خوشه‌ای روی ناحیه‌ای از پوست ایجاد می‌شود. عرق‌سوز ممکن است زیر بغل، بین ران‌ها، روی باسن یا پشت اتفاق بیفتد. اگر عرق‌سوز اذیت شود--مثلاً با پوشیدن پشت هم یک لباس--ممکن است موجب یک مشکل پوستی دیگر شود.

در بزرگسالان، عرق‌سوز به ندرت به مراقبت پزشکی نیاز دارد اما برای بچه‌های کوچک در صورت تداوم مشکل می‌بایست به پزشک مراجعه شود. همچنین اگر کودک دچار تب شدید شد یا عرق‌سوزها شروع به پخش شدن کردند، می‌تواند به مشکلی جدی تبدیل شود. گاهی اوقات، عرق‌سوز به اشتباه تشخیص داده می‌شود، ازاینرو اگر والدین نگران بودند، حتماً باید به پزشک مراجعه کنند. علائم غیرعادی عفونت عبارتند از:

- تورم زیاد یا قرمز شدن پوست آن ناحیه
- تب (بالاتر از ۹۹ درجه فارنهایت) همراه با لرز
- تورم غدد لنفی
- امتداد خطوط قرمزی از ناحیه عرق‌سوز شده
 
عرق‌سوز را می‌توان با روش‌های زیر درمان کرد:
 
۱. ناحیه موردنظر را خنک کنید. یک دستمال خنک و خیس روی عرق‌سوزها بگذارید یا حداقل برای ۲۰ دقیقه آن را زیر دوش آب سرد نگه دارید.

۲. لباس‌های محدودکننده را از آن قسمت درآورید. شلوارها و بلوزهای تنگ، پارچه‌های سنگینی مثل لیکرا را باید با پارچه‌های سبک و گشاد جایگزین کنید.

۳. بعد از دوش گرفتن یا استفاده از دستمال خنک و خیس، بگذارید ناحیه عرق‌سوزشده خود به خود در هوای آزاد خشک شود و از کشیدن حوله روی آن خودداری کنید.

۴. اگر ناحیه موردنظر خارش یا درد داشت، روی آن لوسیون کالامین یا کرم هیدروکورتیزون بزنید. اگر مشکل برطرف نشد، یا بدتر شد، از استفاده مجدد آن لوسیون و کرم اجتناب کنید.

۵. تا زمان بهبودی کامل، از صابون‌ها، لوسیون‌ها یا هر ماده خشن بر روی ناحیه عرق‌سوزشده خودداری کنید.
 
برای جلوگیری از بروز عرق‌سوز در آینده، موقع فعالیت یا بازی کردن در هوای گرم، برای خنک و خشک نگه داشتن پوست از لباس‌های گشاد و سبک استفاده کنید. نوزادان را متناسب با آب‌وهوا لباس بپوشانید. عرق‌سوز مشکل جدی نیست اما ناراحتی زیادی ایجاد می‌کند.

تاریخ : 24 آذر 1392 - 00:52 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 170 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

زبان کوچک: عملکرد و مشکلات پزشکی

زبان کوچک: عملکرد و مشکلات پزشکی

زبان‌کوچک حجم گوشتی از بافت است که از قسمت پشتی نرم‌کام آویزان شده است. وقتی غذاهای جامد یا مایعات را می‌بلعیم، زبان کوچک و نرم‌کام برای بستن نازوفارنکس بالا می‌روند، تا از رفتن غذا به حفره بینی جلوگیری کنند. در اینجا اطلاعات لازم درمورد عملکرد زبان کوچک را برایتان فراهم آورده‌ایم.

کام، که سقف دهان است، از سخت‌کام و نرم‌کام تشکیل شده است. زبان کوچک، برآمدگی کوچک و مخروطی‌شکل است که از کام نرم در انتهای گلو آویزان شده است. این برآمدگی از بافت پیوندی ساخته شده است که حاوی غدد خوشه‌ای و فیبرهای عضلانی است. نرم‌کام که در پزشکی غشا نامیده می‌شود، بخش نرم سقف دهان است. زبانچه عضله‌ای از نرم‌کام است که از قسمت پشتی تیغه بینی شروع شده و به زبان‌کوچک متصل می‌شود. این عضله به بالا بردن و جمع شدن زبان‌کوچک کمک می‌کند.

وقتی صحبت از عملکرد زبان‌کوچک به میان می‌آید، با تئوری‌ها و مشاهدات مختلفی روبه‌رو می‌شویم. بااینکه باور بر این است که زبان‌کوچک و نرم‌کام در ایجاد سخن نقش دارند، برداشتن زبان‌کوچک یک آداب سنتی است که هنوز در بعضی از قسمت‌های افریقا انجام می‌شود. در بعضی فرهنگ‌ها، اعتقاد بر این است که برداشتن زبان‌کوچک فواید درمانی به دنبال دارد.

عملکردهای زبان‌کوچک:

زبان‌کوچک نقشی حیاتی در ایجاد سخن و عمل بلع دارد. همچنین مقدار قابل‌توجهی بزاق ترشح می‌کند که حاوی ترکیبات سروزی و مخاطی است، درنتیجه پشت گلوی شما را نرم می‌کند. بعضی خانواده‌ها ادعا می‌کنند که زبان‌کوچک به آنها برای تولید ارتعاشات صدا کمک می‌کند که اثری ضربه‌دار در خوانندگی است که با ایجاد ارتعاشات تولید می‌شود.

- تولید گفتار

کلیه صداهای گفتار زمانی تولید می‌شوند که پیکربندی دستگاه صوتی، جریان‌هوا را تغییر می‌دهد. بعنوان مثال، انتهای زبان می‌بایست برای تولید صداهایی مثل «ک» و «گ»، با نرم‌کام تماس پیدا کند. زبان‌های عربی، آلمانی، فرانسوی، عبری و همونگ بعضی از زبان‌هایی هستند که در آن حروف‌ بیصدای زبان‌کوچک در آنها استفاده می‌شود. اینها صداهایی هستند که در پشت زبان ساخته می‌شوند.

- بلع

زبان‌کوچک و نرم‌کام برای جلوگیری از وارد شدن غذا به حفره بینی در طول عمل بلع، با هم همکاری می‌کنند. عضله بالابرنده پرده کامی (levator veli palatini) و عضله جمع‌کننده پرده کامی (tensor veli palatini)، عضلاتی هستند که کام و زبان‌کوچک را بالا بردن و صاف می‌کند، درنتیجه گذرگاه نازوفارنکس (مجرای بینی) را مسدود می‌کند. این مسئله باعث می‌شود موادغذایی و مایعات وارد حفره بینی نشود. در حین بلع، قسمت آویخته غضروف که زبانک نامیده می‌شود، دهانه حنجره را می‌پوشاند و درنتیجه از ورود غذا و مایعات به نای جلوگیری می‌کند.

رفلکس عق زدن یا واکنش غریزی استفراغ و بالا آوردن را می‌توان با لمس زبان‌‌‌کوچک یا نرم‌کام ایجاد کرد. این رفلکس می تواند جایگزینی برای استفاده از داروهای تهوع‌آور باشد.

مشکلات مربوط به زبان‌کوچک:

ازآنجاکه زبان‌کوچک در ساخت گفتار درگیر است، مشکلاتی می‌تواند درصورت آسیب دیدن عملکرد زبان‌کوچک اتفاق بیفتد. در زیر به برخی از مشکلات پزشکی مربوط به زبان‌کوچک اشاره می‌کنیم.

- نارسایی حلقی-کامی

واژه «دریچه حلقی-کامی» به دریچه مجرای هوای بینی اطلاق می‌شود که شامل انقباض دیواره پشتی حفره دهان و بالا رفتن نرم‌کام می‌شود. وجود دریچه حلقی‌-کامی برای تولید حروف صامت که با فشار دهان ایجاد می‌شود، ضروری است. این مکانیزم بستن می‌تواند بخاطر نواقص آناتومیکی یا ساختاری مثل کوتاه بودن نرم‌کام، شکاف کام یا شکاف کام زیرمخاط می‌تواند شدیداً تحت‌تاثیر قرار گیرد. اگر زبان‌کوچک و نرم‌کام به درستی در مقابل  پشت گلو بسته نشوند، هوای اضافی به حفره بینی فرار می‌کند و درنتیجه باعث تودماغی شدن صدا می‌شود. در چنین شرایطی، فرد قادر نخواهد بود بعضی از حروف صامت را به درستی ادا کند.

- نارسایی بینی

وقتی غذا را می‌بلعید، عضلات بالابرنده و جمع‌کننده پرده کامی زبان‌کوچک و نرم‌کام را بالا می‌کشانند تا نازوفارنکس را ببندند. این از ورود غذا به حفره بینی جلوگیری می‌کند. اگر این مکانیزم بستن عمل نکند، ممکن است غذا وارد حفره بینی شود. برگشت غذا از طریق بینی در افرادیکه نارسایی حلقی-کامی دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد.

- عفونت زبان‌کوچک

التهاب زبان‌کوچک می‌تواند بخاطر عفونت‌های ناشی از باکتری، ویروس و امثال آن ایجاد شود. در این مشکل غشای مخاطی دور زبان‌کوچک متورم می‌شود که درمقابل می‌تواند باعث شود زبان‌کوچک به چهار تا پنج برابر اندازه طبیعی خود شود. این مشکل همچنین می‌تواند با لمس گلو یا زبان، حس خفگی ایجاد کند.

- خروپف

باور بر این است که جریان هوای غیرعادی بخاطر دراز شدن زبان‌کوچک می‌تواند موجب ارتعاش بافت‌های گلو شود، که درمقابل موجب بلند شدن صدای خروپف یا تنفس سنگین در طول خواب شود. همچنین وقتی عضلات گلو یا زبان ریلکس می‌شوند، مجرای هوا می‌تواند مسدود شود و نرم‌کام و زبان روی دیواره پشتی مجرای هوای بالایی می‌افتند. این می‌تواند باعث شود هوا وارد ریه‌ها نشود و درنتیجه موجب آپنه انسدادی خواب شود.  آپنه انسدادی خواب یک اختلال خواب است که با قطع خواب بخاطر قطع کامل یا جزئی جریان هوا که به علت انسداد مجرای هواست، همراه است. این اتفاق می‌تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.
 
در آخر باید بگوییم که عملکردهای زبان‌کوچک شامل تولید صداهای گلویی و بستن نازوفارنکس برای جلوگیری از وارد شدن غذا به حفره بینی موقع عمل بلغ می‌شود. اما، زبان‌کوچک در کنار نرم‌کام برای ایجاد عملکردهای فوق همکاری دارد. ازاینرو برداشتن زبان‌کوچک درصورت بروز عفونت توصیه نمی‌شود و فقط درمواردی توصیه می‌شود که افراد دچار مشکل خروپف بسیار بلند یا آپنه انسدادی خواب می‌شوند.

تاریخ : 23 آذر 1392 - 22:03 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 172 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

موادغذایی مفید برای سلامت پوست، مو و ناخن

موادغذایی مفید برای سلامت پوست، مو و ناخن

تابحال دقت کرده‌اید که چقدر وقت و هزینه خرج تقویت پوست و موهایتان از بیرون می‌کنید؟ اگر به آن فکر کنید، بهترین رویکرد برای مطلوب نگه داشتن آنها، تقویت آن از داخل به بیرون است.

پروتئین پایه اصلی مغذی برای داشتن پوست، مو و ناخنی مقاوم و سالم است. و بااینکه بیشتر مابه اندازه کافی پروتئین مصرف می‌کنیم اما بعضی موادغذایی پروتئینی هستند که واقعاً برای پوست مفیدند. یکی از آنها ماهی است.

ماهی نه تنها ماده‌غذایی سرشار از پروتئین است، یک منبع غذایی عالی برای سایر موادمغذی پوستی است. ماهی‌های روغن‌دار مثل ماهی‌ تن، سالمون، قزل‌آلا، شاه‌ماهی و ماهی خال‌مخالی حاوی چربی‌های امگا۳ هستند که به نرم و انعطاف‌پذیر نگه داشتن مو کمک می‌کنند. همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین A هستند که یکی از ویتامین‌های ضروری برای پوست است. ویتامین‌ A به پوست کمک می‌کند رطوبت خود را نگه دارد و انعطاف‌پذیر بماند. ماهی حاوی آنتی‌اکسیدان قوی‌تر دیگری هم هست به نام سلنیوم. سلنیوم درکنار ویتامین E به خنثی کردن سموم که موجب تخریب طولانی‌مدت می‌شود، کمک می‌کند.

پوستی که خوب آبرسانی شده است کمتر دچار چین و چروک می‌شود. نوشیدن مقدار کافی آب در طول روز به تامین آب بدن کمک کردن و خشکی پوست را کاهش می‌دهد.

مراقبت از پوست

 

ویتامین C، ویتامین آنتی‌اکسیدانه

 

فلفل‌قرمز، توت‌فرنگی، پاپایا، کیوی، مرکبات، کلم‌پیچ، کلم بروکسل، بروکلی

ویتامین A، ویتامین آنتی‌اکسیدانه

ماهی روغن‌دار، جگر، هویج، سیب‌زمینی شیرین، فلفل قرمز، اسفناچ، کدو، شاهی، زردآلو و انبه

ویتامین E، ویتامین آنتی‌اکسیدانه

روغ کلزا، روغن زیتون، فندق، بادام، سایر آجیل، دانه‌ها و گوجه‌فرنگی

اسید فرولیک

ذرت، توت‌فرنگی، تمشک، گریپ‌فروت، سیب، آوکادو، آلو، شاه‌توت، موادغذایی غلات کامل

اسیدهای چرب لازم

ماهی کولی، روغن جگر ماهی، زرده تخم‌مرغ، روغن بذر کتان، فندق، ماهی خال‌مخالی، صدف، میگو، سالمون، ساردین

سلنیوم، موادمعدنی آنتی‌اکسیدانه

آجیل برزیلی، لابستر، تن، لیمو، ماهی مرکب، گوش‌ماهی، ساردین، بذر افتابگردان، بادام‌زمینی، آجیل و کشمش، گردو

بتاکاروتین (نارنجی)،

لیکوپن (قرمز) و لوتئین (زرد)،

همه رنگدانه‌های آنتی‌اکسیدانه

هویج، زردآلوی تازه، گوجه‌فرنگی، گریپ‌فروت صورتی و اسفناچ

 


آنتی‌اکسیدان‌ها به محافظت از سلول‌ها دربرابر تخریب ناشی از رادیکال‌های آزاد که مخصوصاً در پوست بخاطر قرارگیری در معرض اشعه فرابنفش بسیار شایع هستند، کمک می‌کند.

ویتامین‌ E به بدن برای تولید دوباره ویتامین C کمک می‌کند که یک عامل ضدپیری به حساب می‌آیند.

اسید فرولیک با تاثیرات مخرب اشعه فرابنفش مقابله می‌کند. از کلاژن‌ها و الاستین موجود در سلول‌های پوستی محافظت می‌کند که مسئول قابلیت ارتجاعی پوست هستند.

اسیدهای چرب لازم مثل امگا۳ به ضدآب بودن دیواره سلول‌های پوستی و آبرسانی پوست کمک می‌کند. پوست خشک و پوست‌پوست‌شده، معمولاً هشداری برای بالا بردن مصرف آب است.

سلنیوم نوعی ماده‌معدنی است که برای ساخت گلوتاتیون ضروری است که آنزیمی است که به از بین بردن رادیکال‌های آزادی که از آلودگی هوا و دود سیگار استنشاق می‌کنیم کمک می‌کند. رادیکال‌های آزاد ممکن است در بدن زیاد شوند و به کلاژن و الاستین پوست صدمه بزنند.

رنگدانه‌های آنتی‌اکسیدانه نیز با منحرف کردن اشعات UV، محافظتی خفیف ایجاد می‌کنند.

مراقبت از مو

ویتامین A به تولید روغن لازم برای نرم کردن مو و پوست سر کمک می‌کند و آن را سالم و درخشان نگه می‌دارد. کمبود آن موجب بدکیفیت شدن موها می‌شود اما زیادی آن به شکل مکمل هم تاثیرات مخربی را به دنبال خواهد داشت. درعوض بهتر است از موادغذایی سرشار از ویتامین A استفاده کنید. کمبود زینک نیز موجب ریزش مو شده، شکنندگی مو را افزایش داده و رنگ آن را می‌برد.

ویتامین B5 یا اسید پانتوتنیک که در بسیاری محصولات پوست و مو یافت می‌شود، رشد سلول‌ها را بازسازی آن را تقویت کرده و از سوزش پوست جلوگیری می‌کند.

بیوتین برای استحکام و سرعت رشد مو ضروری است و از ریزش مو جلوگیری می‌کند.
 

 

بیوتین

جگر، عصاره مخمر، آجیل، برنج قهوه‌ای، تخم‌مرغ، لبنیات

مو و ناخن

ویتامین B5

جگر، عصاره مخمر، قلوه، آجیل، برنج قهوه‌ای، تخم‌مرغ

مو و ناخن

ویتامین A

ماهی روغن‌دار، جگر، هویج، سیب‌زمینی شیرین، فلفل قرمز، اسفناچ، زردالو، انبه، کدو و شاهی

مو

زینک

غذاهای دریایی (به‌ویژه صدف، خرچنگ و حلزون)، گوشت قرمز، مرغ، جگو، تخم‌مرغ و آجیل

مو و ناخن

سلنیوم

آجیل برزیلی، لابستر، لیمو، ماهی مرکب، گوش‌ماهی، ساردین، بذر افتابگردان، بادام‌زمینی، آجیل و کشمش، گردو

مو

مراقبت از ناخن

مصرف ناکافی آهن موجب بدشکل شدن یا شکننده شدن ناخن‌ها می‌شود. مکمل بیوتین نشان داده است که موجب سخت‌تر و مستحکم‌تر شدن ناخن با افزایش ۲۵٪ ضخامت آن می‌شود.

تاریخ : 23 آذر 1392 - 22:02 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 162 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

۱۰ نشانه اولیه آلزایمر

10 نشانه اولیه آلزایمر

از دست دادن حافظه که موجب مختل شدن زندگی روزمره شود، می‌تواند نشانه آلزایمر یا نوعی دیگر از زوال عقل باشد. آلزایمر یک بیماری مغزی است که موجب زوال تدریجی حافظه، مهارت‌های فکر کردن و استدلال می‌شود. در اینجا به ۱۰ نشانه این بیماری اشاره کرده‌ایم. هر فرد ممکن است یک یا چند مورد از این نشانه‌ها را با شدت‌های مختلف تجربه کند. درصورت مشاهده هرکدام از آنها حتماً به پزشک مراجعه کنید.

۱. از دست رفتن حافظه که موجب مختل شدن زندگی روزمره شود.

یکی از متداول‌ترین نشانه‌های آلزایمر از دست رفتن حافظه است، مخصوصاً فراموش کردن اطلاعاتی که به تازگی یاد گرفته شده است. سایر نشانه‌های آن فراموش کردن تاریخ‌ها و اتفاقات مهم؛ بارها و بارها پرسیدن یک اطلاعات مشخص؛ نیاز بیشتر به استفاده از کمک‌های  حافظه (مثل یادداشت برداشتن و تجهیزات الکترونیکی) یا اعضای خانواده.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن:
فراموش کردن نام‌ها یا قرارهای ملاقات اما بعدتر به یادآوردن آنها.

۲. دشواری در برنامه‌ریزی یا حل مشکل

بعضی افراد در توانایی خود برای شروع و دنبال کردن یک برنامه یا کار کردن با اعداد دچار مشکل می‌شوند. آنها برای دنبال کردن یک دستورالعمل غذا یا بررسی قبض‌های ماهانه مشکل پیدا می‌کنند. همچنین قدرت تمرکز کردن و انجام بعضی کارها برای زمانی طولانی را از دست می‌دهند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
اشتباه پی‌درپی برای انجام حساب‌کتاب‌های ماهانه 

۳. مشکل در انجام کارهای عادی در خانه، محل‌کار یا اوقات فراغت

برای افراد مبتلا به آلزایمر معمولاً اتمام کارهای روزانه دشوار است. گاهی رانندگی کردن تا یک مسیر مشخص و البته آشنا یا به یاد آوردن قوانین بازی محبوبشان برایشان سخت می‌شود.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن:  
کمک گرفتن برای انجام تنظیمات مایکروفر یا ضبط یک برنامه تلویزیونی

۴. گم کردن زمان و مکان

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است تاریخ روز، فصل و گذر زمان را فراموش کنند. اگر اتفاقی فوراً نیفتد ممکن است درک آن برایشان سخت باشد. گاهی‌اوقات ممکن است فراموش کنند که کجا هستند یا چطور به آنجا آمده‌اند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن:  
گم کردن روز هفته اما فهمیدن آن در بعد.

۵. مشکل در درک تصاویر بصری و روابط فضایی

برای بعضی افراد مشکلات تصویری از نشانه‌های آلزایمر است. آنها برای خواندن، حدس مسافت و تشخیص رنگ مشکل پیدا می‌کنند که در رانندگی آنها نیز اختلال ایجاد می‌کند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
تغییر بینایی مربوط به آب‌مروارید.

۶. مشکلات جدید با کلمات در صحبت کردن یا نوشتن

افراد مبتلا به آلزایمر برای دنبال کردن یا شرکت در یک گفتگو دچار مشکل می‌شوند. ممکن است در میان یک مکالمه ناگهان متوقف شوند و ندانند چطور باید حرفشان را ادامه دهند و به تکرار حرف‌های قبلشان می‌پردازند. با کلمات کشمکش پیدا می‌کنند و برای پیدا کردن کلمه مناسب دچار مشکل می‌شوند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
مشکل در پیدا کردن یک کلمه.

۷. گم کردن جای وسایل 

فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است وسایل را در جاهایی غیرعادی بگذارد. ممکن است وسایلش را گم کند و قادر به پیدا کردن دوباره آنها نباشد. گاهی‌اوقات، ممکن است حتی دیگران را متهم به برداشتن یا دزدیدن وسایلش کند. 

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
نگذاشتن وسایل سر جای خود و گم کردن آنها.

۸. ضعف قضاوت

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است دچار تغییر در تصمیم‌گیری یا قضاوت شود. بعنوان مثال، در برخورد با پول رویکرد همیشگی خود را از دست داده و ممکن است مقدار بیشتری به فروشنده بدهد. همچنین به نظافت و آراستگی خود نیز توجه کمتری می‌کند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
گرفتن گاه‌گاه یک تصمیم بد.

۹. دور شدن از کار یا فعالیت‌های اجتماعی

فرد مبتلا به آلزایمر خود را از سرگرمی‌ها، فعالیت‌های اجتماعی، پروژه‌های کاری و ورزش دور نگه می‌دارد. دیگر نمی‌تواند تیم محبوب خود را دنبال کرده یا به خاطر بیاورد که سرگرمی‌ موردعلاقه‌اش را چطور انجام می‌داده است. همچنین ممکن است بخاطر تغییراتی که دچار آن شده است، از اجتماع دوری کند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
احساس خستگی از کار، خانواده و تعهدات اجتماعی.

۱۰. تغییر روحیات و شخصیت

روحیه و شخصیت افراد مبتلا به آلزایمر نیز تغییر می‌کند. ممکن است سردرگم، شکاک، افسرده، بیمناک یا مضطرب شوند. خیلی زود در خانه، محل‌کار و پیش دوستان خود ناراحت می‌شوند.

تغییر عادی مربوط به بالا رفتن سن: 
ایجاد روش‌های جدید برای انجام بعضی کارها در آنها و ناراحت شدن در صورت برهم خوردن یک برنامه.
 

زوال عقل ناشی از بالا رفتن سن و سایر تغییرات آن در مقایسه با آلزایمر

 

 

نشانههایآلزایمر

تغییراتعادیمربوطبهبالارفتنسن

تصمیم‌گیری و قضاوت ضعیف

گرفتن هرازگاهی یک تصمیم نادرست

ناتوانی در مدیریت مالی

فراموش کردن یک پرداخت ماهانه

گم کردن تاریخ یا فصل

فراموش کردن تاریخ و به خاطر آوردن آن در بعد

مشکل در مکالمه

فراموش کردن هرازگاه کلمه‌ای که باید استفاده کند

گم کردن وسایل

گم کردن گاه و بیگاه وسایل

 اگر این علائم را مشاهده کردید چه کنید

اگر هر یک از این ۱۰ نشانه اولیه آلزایمر را در خود یا کسی که می‌شناسید مشاهده کردید، به هیچ عنوان آن را نادیده نگیرید. حتماً یک وقت از دکترتان بگیرید.

با تشخیص زودهنگام می‌توانید:

از درمان‌های موجود، بیشترین فایده را ببرید -- می‌توانید از درمان‌هایی که به بهبود بعضی علائمتان کمک می‌کند استفاده کنید و کمکتان می‌کند به مدت طولانی‌تری بتوانید استقلالتان را حفظ کنید.

زمان بیشتری برای برنامه‌ریزی برای آینده خواهید داشت -- تشخیص آلزایمر به شما این امکان را می‌دهد که در تصمیمات مربوط به مراقبت، انتقال، انتخاب‌های زندگی و موضوعات مالی و قانونی‌تان شرکت داشته باشید. 

به خودتان و عزیزانتان کمک کنید -- خدمات مختلفی برای مراقبت و پشتیبانی از شما وجود دارد که به شما و عزیزانتان کمک می‌کند با بیماری آلزایمر زندگی تاحد امکان با کیفیت داشته باشید.

وقتی با پزشکتان ملاقات می‌کنید

 دکترتان سلامت عمومی شما را بررسی کرده و هرگونه مشکل جدی دیگر را که می‌تواند بر عملکرد مغزتان اثر داشته باشد تشخیص می‌دهد. او ممکن است شما را به یکی از متخصصین زیر  ارجاع دهد:

• متخصص اعصاب -- متخصص در بیماری‌های مغز و سیستم عصبی بدن

• متخصص روان‌پزشک -- متخصص در اختلالاتی که روحیه یا عملکرد مغز را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند

• متخصص روانشناس -- متخصص در آزمایش حافظه و سایر عملکردهای ذهنی

• متخصص امراض پیری -- متخصص در مراقبت از افراد سالخورده و مبتلا به بیماری آلزایمر

 


تاریخ : 23 آذر 1392 - 21:57 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 156 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

همه چیز درباره فشارخون بالا

همه چیز درباره فشارخون بالا

تعریف

فشارخون بالا مشکلی متداول است که در آن نیروی خون دربرابر دیواره‌ رگ‌های خونی آنقدر بالا است که ممکن است منجر به مشکلات جسمی مثل بیماری‌های قلبی شود.

فشارخون با میزان خونی که قلبتان پمپاژ می‌کند و میزان مقاومت جریان خون در رگ‌ها تعیین می‌شود. هرچه قلب میزان خون بیشتری را پمپاژ کند و رگ‌هایتان باریک‌تر باشند، فشارخونتان بالاتر خواهد بود.

ممکن است سال‌ها بدون هیچ نشانه بیماری، دچار فشارخون باشید. فشارخون بالایی که کنترل نشود خطر مشکلات جدی مثل حملات قلبی و سکته را افزایش می‌دهد.

فشارخون بالا معمولاً طی سال‌ها پیشرفت می‌کند و بالاخره برای همه افراد اتفاق می‌افتد. خوشبختانه، فشارخون بالا  به راحتی قابل‌ تشخیص است. و وقتی بدانید فشارخون بالا دارید، می‌تواند از پزشک برای کنترل آن کمک بگیرید.
 
علائم و نشانه‌ها

اکثر افرادیکه دچار فشارخون بالا هستند، هیچ علامت یا نشانه‌ای ندارند، حتی اگر عدد فشارخون آنها که اندازه‌گیری شده است، عددی بسیار بالا باشد.

بااینکه تعداد کمی از افرادیکه در مراحل اولیه فشارخون بالا هستند ممکن است دچار سردرد، سرگیجه یا خون‌ریزی بینی غیرعادی شوند، اما این نشانه‌ها تازمانیکه فشارخون فرد به حد جدی و خطرناک نرسیده است، اتفاق نمی‌افتند.
 
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد

اگر به طور منظم برای چکاپ نزد پزشک بروید، فشارخونتان اندازه‌گیری خواهد شد.

از سن ۱۸ سالگی بهتر است حداقل هر دو سال یکبار فشارخونتان را اندازه‌گیری کنید. اگر مشکلی در شما مشاهده شود، ممکن است پزشک بخواهد دفعات بیشتری برای سنجش فشارخون مراجعه کنید. برای بچه‌های ۳ سال به بالا هم فشارخون در ویزیت‌ها و چکاپ‌های منظم با پزشک اندازه‌گیری می شود.

اگر به طور منظم پیش دکتر نمی‌روید، می‌توانید از دستگاه‌های سنجش فشارخون که در محل‌های عمومی مختلف یا داروخانه‌ها موجود است استفاده کنید. 
 
علت‌ها

فشارخون بالا دو نوع دارد:
 
فشارخون اولیه (ضروری)

درمورد اکثر افراد بزرگسال، فشارخون بالا هیچ علت مشخصی ندارد. این نوع فشارخون بالا، طی سال‌ها و به مرور زمان اتفاق می‌افتد.
 
فشارخون ثانویه

فشارخون بالا در بعضی افراد به علت وجود یک مشکل دیگر است. این نوع فشارخون به طور ناگهانی اتفاق می‌افتد و موجب بروز فشارخونی بسیار بالاتر از نوع فشارخون اولیه می‌شود. مشکلات و داروها مختلفی، ازجمله موارد زیر می‌تواند موجب بروز فشارخون ثانویه شود:

۱. مشکلات کلیوی
۲. تومر غده آدرنال
۳. برخی نواقص مادرزادی رگ‌های خونی
۴. برخی داروها مثل داروهای ضدبارداری، سرماخوردگی. دکونژستان‌ها، مسکن‌ها و برخی دیگر از داروهای با نسخه
۵. داروهای غیرقانونی مثل کدئین و آمفتامین‌ها
 
عوامل خطرزا

فشارخون بالا عوامل خطرزای مختلفی دارد که عبارتند از:

۱. سن. با بالاتر رفتن سن خطر ابتلا به فشارخون بیشتر می‌شود. در اوایل میانسالی، فشارخون در مردها متداول‌تر است. خانم‌ها معمولاً بعد از یائسگی دچار فشارخون می‌شوند.

۲. نژاد. فشارخون بالا معمولاً بین سیاه‌پوستان متداول‌تر است و نسبت به سفید‌پوستان در سنین پایین‌تری دچار فشارخون می‌شوند. مشکلات جدی مثل سکته و حمله قلبی هم در میان سیاه‌پوستان شایع‌تر است.

۳. سابقه خانوادگی. فشارخون معمولاً در خانواده منتقل می‌شود.

۴. اضافه‌وزن یا چاقی. هر چه وزن بالاتر باشد، برای تامین اکسیژن و موادمغذی بافت‌ها نیاز به پمپاژ خون بیشتری است. هرچه حجم خونی که در رگ‌ها گردش می‌کند بیشتر می‌شود، فشار وارد بر دیواره رگ‌ها بیشتر می‌شود.

۵. عدم فعالیت جسمی. افراد غیرفعال معمولاً ضربان‌قلب بالاتری دارند. هرچه ضربان‌قلب بالاتر باشد، با هر انقباض، قلب می‌بایست بیشتر کار کند و نیروی وارد بر رگ‌های خونی نیز بیشتر می‌شود. نداشتن فعالیت جسمی احتمال اضافه‌وزن را هم بالا می‌برد.

۶. مصرف دخانیات. نه‌تنها مصرف دخانیات بلافاصله به طور موقت  فشارخون را بالا می‌برد، بلکه موادشیمیایی موجود در آن می‌تواند پوشش دیواره‌های رگ‌های خونی را تخریب کند. این می‌تواند موجب باریک شدن رگ‌ها و بالا رفتن فشارخون شود. قرار گرفتن در معرض دود دخانیات نیز می‌تواند موجب بالا رفتن فشارخون شود.

۷. مصرف بالای سدیم در رژیم‌غذایی. سدیم زیاد در رژیم‌غذایی می‌تواند موجب احتباس مایعات در بدن شود که منجر به بالا رفتن فشارخون می‌شود.

۸. مصرف کم پتاسیم در رژیم‌غذایی. پتاسیم به تنظیم توازن سدیم در سلول‌ها کمک می‌کند. اگر به اندازه کافی در رژیم‌غذایی خود از پتاسیم استفاده نکنید، ممکن است سدیم بیش از اندازه در بدنتان جمع شود.

۹. مصرف کم ویتامین D در رژیم‌غذایی. اینکه کم بودن میزان ویتامین D مصرفی می‌تواند منجر به بال رفتن فشارخون شود یا خیر هنوز قطعی نیست. ویتامین D می‌تواند بر آنزیمی که توسط کلیه‌ها تولید می‌شود و بر فشارخون تاثیر دارد، اثر بگذارد.

۱۰. مصرف زیاد الکل. مصرف بی اندازه الکل به مرور زمان قلب را تخریب می‌کند. بیشتر از دو گیلاس در روز فشار خون را بالا می‌برد.

۱۱. استرس. استرس زیاد می‌تواند موجب بالا رفتن موقتی و البته قابل‌توجه فشارخون شود. اگر سعی کنید با زیاد غذا خوردن، استفاده از دخانیات یا نوشیدن الکل خود را آرام کنید، فقط احتمال بروز مشکل فشارخون را در خود افزایش می‌دهید.

۱۲. برخی مشکلات مزمن. بعضی بیماری‌های مزمن مثل کلسترول بالا، دیابت، بیماری کلیوی و آپنه خواب هم خطر ابتلا به فشارخون را بالا می‌برند.

گاهی اوقات بارداری نیز با بالا بودن فشارخون در ارتباط است.

بااینکه فشارخون در افراد بزرگسال متداول‌تر است، اما بچه‌ها در خطر ابتلا به آن قرار دارند. در برخی کودکان، فشارخون ممکن است با مشکلاتی از قبیل مشکلات کلیوی یا قلبی ایجاد شود. اما عادات بد زندگی مثل رژیم‌غذایی ناسالم یا ورزش نکردن هم با آن در ارتباط است.
 
مشکلات

فشار زیاد بر دیواره‌های رگ که با فشارخون بالا ایجاد می‌شود می‌تواند موجب تخریب رگ‌های خونی و همچنین بعضی اندام‌های داخلی بدن شود. هرچه فشارخون بالاتر باشد و به مدت طولانی‌تری کنترل نشود، این تخریب بیشتر خواهد بود.

فشارخون کنترل‌نشده می‌تواند موجب بروز مشکلات زیر شود:

۱. حمله قلبی یا سکته. فشارخون بالا می‌تواند موجب سخت و ضخیم شدن رگ‌های خونی شود که این نیز منجر به حمله قلبی یا سکته و سایر مشکلات می‌شود.

۲. آنوریسم. بالا بودن فشارخون موجب ضعیف و متورم شدن رگ‌های خونی و درنتیجه آنوریسم شود. اگر آنوریسم بترکد، می‌تواند کشنده باشد.

۳. نارسایی قلبی. عضله قلب برای پمپاژ خون علیه فشار بالای درون رگ‌ها، ضخیم می‌شود. برای این عضله قلب ضخیم‌شده پمپاژ خون  کافی برای برآوردن نیازهای بدن بسیار دشوار شده و این منجر به نارسایی قلبی می‌شود.

۴. ضعیف و باریک شدن رگ‌های کلیه‌ها. این می‌تواند از عملکرد طبیعی این اندام جلوگیری کند.

۵. ضخیم، باریک یا پاره شدن رگ‌های چشم. این می‌تواند موجب از دست رفتن بینایی شود.

۶. سندرم متابولیک. این سندرم جزء اختلالات متابولیک بدن مثل افزایش دور کمر، بالا رفتن تری‌گلیسیرید، کاهش لیپوپروتئین تراکم بالا (HDL) یا کلسترول خوب، فشارخون بالا و بالا رفتن انسولین بدن است. اگر دچار فشارخون بالا هستید، احتمال بروز سایر اجزای سندرم متابولیک در شما بیشتر است. هرچه دچار اجزای بیشتری باشید، احتمال ابتلای شما به دیابت، بیماری‌قلبی و سکته نیز بیشتر خواهد بود.

۷. مشکل حافظه یا درک. فشارخونی که کنترل نشود، می‌تواند بر قدرت فکر کردن، به خاطر سپردن و یادگیری شما اثر بگذارد. 
 
آماده‌سازی برای معاینه

اگر تصور می‌کنید ممکن است دچار فشارخون بالا باشید، حتماً از دکتر داخلی‌تان وقت بگیرید تا فشارخونتان را چک کند. 

برای چک کردن فشارخون نیاز به هیچ آماده‌سازی نیست. بهتر است پیراهن آستین کوتاه بپوشید تا برای بالا زدن استین پیراهنتان دچار مشکل نشوید. بد نیست از مصرف موادغذایی کافئین‌دار قبل از آن خودداری کنید. همچنین قبل از سنجش فشارخونتان باید توالت رفته باشید.

ازآنجاکه بعضی داروها مثل داروهای سرماخوردگی، ضدافسردگی، قرص‌های ضدبارداری و از این قبیل می‌تواند موجب بالا بردن فشارخون شود، بد نیست لیستی از داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید را به پزشکتان نشان دهید. بدون توصیه دکتر به هیچ عنوان مصرف دارویی که تصور می‌کنید موجب فشارخونتان شده است را کنار نگذارید.

ازآنجا که این ویزیت‌ها کوتاه هستند. بهتر است برای آن آماده باشید. در زیر اطلاعاتی برای آماده‌سازی خود برای چکاپ فشارخون و انتظاراتی که باید از پزشکتان داشته باشید آورده‌ایم.
 
چه می‌توانید بکنید

۱. علائم و نشانه‌هایی که در خود مشاهده می‌کنید را یادداشت کنید. فشارخون بالا به ندرت علائم و نشانه‌هایی به دنبال دارد اما یکی از عوامل‌خطرزای بیماری قلبی است. اگر علائمی مثل درد سینه یا تنگی نفس دارید حتماً پزشکتان را در جریان بگذارید.

۲. اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید. اطلاعاتی مثل سابقه خانوادگی فشارخون، کلسترول بالا، بیماری قلبی و سکته یا دیابت و یا هر نوع استرس جدی یا تغییرات جدید در زندگی‌تان.

۳. لیستی از همه داروهای مصرفی‌تان تهیه کنید. این شامل ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید نیز می‌شود.

۴. یکی از دوستان یا افراد خانواده را همراه خود ببرید. گاهی بیان همه اطلاعات لازم در ویزیت دکتر مقدور نیست. کسی که همراهتان می‌اید می‌تواند برخی اطلاعاتی که فراموشتان شده را به خاطرتان بیاورد.

۵. برای حرف زدن درمورد رژیم‌غذایی و عادات ورزشی خود آماده باشید. اگر در حال حاضر برنامه غذایی یا ورزشی خاصی را دنبال نمی‌کنید، درمورد مشکلاتی که برای شروع آن احساس می‌کنید با پزشکتان صحبت کنید.

۶. سوالات خود را برای پرسیدن از دکتر یادداشت کنید.

زمانی که نزد دکتر هستید محدود است، ازاینرو آماده کردن لیستی از سوالاتتان کمکتان می کند از زمانتان بهره کافی ببرید. سوالاتتان را به ترتیب اهمیت یادداشت کنید که اگر وقت کم آوردید، مهمترین‌ها را پرسیده باشید. چند نمونه از سوالات اساسی درمورد فشارخون بالا می‌تواند موارد زیر باشد.

۱. به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
۲. آیا به داروی خاصی نیاز دارم؟
۳. چه غذاهایی باید بخورم و از کدام‌ها باید پرهیز کنم؟
۴. چه میزان فعالیت جسمی برای من لازم و مناسب است؟
۵. چند وقت یکبار باید برای چک کردن فشارخون نزد دکتر بروم؟
۶. آیا نیاز هست که فشارخونم را در خانه اندازه‌گیری کنم؟
۷. رویکرد اولیه‌ای که توصیه می‌کنید چه جایگزین‌های دیگری دارد؟
۸. من دچار مشکلات جسمی دیگری هم هستم، چطور می‌توانم همه این‌ها را به بهترین نحو کنترل کنم؟
۹. آیا محدودیت‌هایی هست که می‌بایست رعایت کنم؟
۱۰. آیا نیاز به مراجعه به متخصص دارم؟
۱۱. آیا داروی تجویزی شما جایگزین دیگری دارد؟
۱۲. آیا بروشور خاصی برای مطالعه در این زمینه دارید که بتوانم با خودم ببرم؟
۱۳.چه وب‌سایت‌هایی را برای بالا بردن اطلاعاتم در این زمینه پیشنهاد می‌کنید؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از دکتر‌ آماده کرده‌اید، هر زمان که صحبتی را متوجه نشدید، قطعاً از پزشکتان سوال کنید.
 
از دکترتان چه انتظاری داشته باشید

احتمالاً دکترتان تعدادی سوال از شما می‌پرسد. آماده بودن برای پاسخ به آنها در وقت صرفه‌جویی کرده  و کمک می‌کند بتوانید به نکات بیشتری در جلسه ویزیت بپردازید. دکتر ممکن است سوال کند:

۱. آیا سابقه خانوادگی ابتلا به کلسترول بالا، فشارخون بالا یا بیماری قلبی دارید؟
۲. عادات غذایی و ورزشی شما به چه صورت است؟
۳. آیا از نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌کنید؟ در هفته چه مقدار؟
۴. آیا از دخانیات استفاده می‌کنید؟
۵. آخرین باری که فشارخونتان را چک کردید چه زمان بود؟ فشارخونتان در آن زمان روی چند بود؟
 
در حال حاضر چه می‌توانید بکنید

هیچوقت برای ایجاد تغییرات سالم در سبک زندگی مثل ترک سیگار، دنبال کردن یک رژیم‌غذایی سالم و بالا بردن فعالیت جسمی دیر نیست. اینها اولین قدم برای دفاع دربرابر فشارخون بالا و مشکلات ناشی از آن مثل حمله قلبی و سکته هستند.
 
آزمایشات و تشخیص

فشارخون توسط یک فشارسنج که از یک بازوبند قابل تورم و یک صفحه مدرج تشکیل شده است، اندازه‌گیری می‌شود. فشارخون اندازه‌گیری‌شده بر حسب میلی‌متر جیوه ‪(mm Hg) ‬می‌باشد و شامل دو عدد است. ‬اولین عدد و یا عدد بالاتر فشاری را اندازه می‌گیرد که قلب شروع به ضربان می‌کند (فشار سیستولیک)، دومین عدد و یا عدد پایین‌تر، فشار موجود در شریان را در بین ضربان‌ها اندازه‌گیری می‌کند (فشار دیاستولیک‪(‬.

فشارخون‌های اندازه‌گیری‌شده به گروه‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

• فشارخون نرمال
فشار خون پایینتر از ۱۲۰/۸۰ میلی‌متر جیوه، طبیعی است. بعضی از پزشکان فشارخون ۱۱۵/۷۵ را به عنوان میزان اپتیمال توصیه می‌کنند. هنگامی که فشارخون به بیش از ۱۱۵/۷۵ میلی‌مترجیوه افزایش می‌یابد، خطر ابتلا به بیماری‌های قلب و عروقی نیز شروع به افزایش می‌کند. ‬

• مرحله پیش از فشارخون بالا
این مرحله به فشار سیستولیک بین ۱۲۰ تا ۱۳۹ میلی‌متر جیوه و یا فشار دیاستولیک بین ۸۰ تا ۸۹ میلی‌متر جیوه گفته می‌شود. این مرحله در صورت عدم کنترل به مرور زمان بدتر خواهد شد. 

• فشار خون بالای مرحله اول
فشار خون سیستولیک ۱۴۰ تا ۱۵۹ میلی‌متر جیوه و فشار دیاستولیک ۹۰ تا ۹۹ میلی‌متر.

• فشار خون بالای مرحله دوم
فشار سیستولیک ۱۶۰ ‬ میلی‌متر جیوه و یا بالاتر و فشار خون دیاستولیک ۱۰۰ میلی‌متر جیوه و بالاتر را پُرفشاری خون مرحله دوم می‌نامند که شدیدترین نوع فشار خون بالا است‪.‬

هر دو عدد خوانده شده در اندازه‌گیری فشار خون مهم هستند ولی بعد از سن ۵۰ سالگی اندازه گیری فشار سیستولیک اهمیت بیشتری دارد. فشار خون بالای سیستولیک زمانی است که فشار دیاستولیک نرمال بوده ولی فشار سیستولیک بالا است. این نوع فشارخون بالا معمول‌ترین نوع فشارخون بالا در افراد بالاتر از سن ۵۰ سال است‪.‬

پزشک شما قبل ازاین که فشار خون بالا را در شما تشخیص بدهد، فشار شما را دو تا سه بار  در ویزیت‌های جداگانه اندازه‌گیری خواهد کرد. زیرا به صورت طبیعی فشارخون در طول روز و گاهی در طول جلسه ویزیت پزشک (فشار خون ناشی از روپوش سفید!) متفاوت است. پزشک از شما می‌خواهد که فشار خون خود را در خانه و محل کار ثبت کنید تا به طریق اطلاعات بیشتری جمع‌آوری کند‪.‬

چنان چه شما دچار هر یک از انواع فشارخون بالا باشید، پزشک آزمایشات معمول مانند  آزماش ادرار، آزمایش خون و الکتروکاردیوگرام -آزمایشی که فعالیت قلب شما را اندازه‌گیری می‌کند- انجام می‌دهد. همچنین ممکن است آزمایشات دیگری مثل تست کلسترول را برایتان پیشنهاد دهد تا نشانه‌های بیماری قلبی را نیز ارزیابی کند. 

اندازه‌گیری فشارخون در خانه

یک راه مهم برای چک کردن تاثیر درمان فشارخونتان یا تشخیص بدتر شدن وضعیت آن این است که فشارخونتان را در خانه اندازه‌گیری کنید. دستگاه‌های مخصوص سنجش فشارخون در داروخانه‌ها موجود هستند که برای تهیه آن نیاز به نسخه هم ندارید. درمورد نحوه استفاده از آن با پزشکتان صحبت کنید.

درمان‌ها و داروها

نحوه درمان فشارخون بالا در شما به میزان سلامت شما و نیز بیماری‌های همراه بستگی دارد‪.‬

 

 

 

اهدافدرمانیفشارخون

۱۴۰/۹۰ میلی‌متر جیوه و یا کمتر

چنان چه شما یک بزرگسال سالم هستید‪

۱۳۰/۸۰ جیوه و یا کمتر

چنان چه شما دچار بیماری مزمن کلیوی، ،‪دیابت، بیماری عروق کرونر و یا دچار ریسک بالایی از بیماری عروق کرونر هستید

۱۳۰/۸۰ جیوه و یا کمتر

چنان چه دچار نارسایی بطن چپ قلب و یا نارسایی قلب هستید و قلب شما به خوبی خون را پمپاژ نمی‌کند و یا دچار بیماری شدید و مزمن کلیه هستید

* اگر چه فشارخون ۱۲۰/۸۰ میلی‌متر جیوه، فشارخون ایده‌آل در نظر گرفته می‌شود ولی رسیدن به این سطح از فشارخون در تمامی بیماران هدف درمانی نیست.

چنانچه شما بزرگسالی با سن بالای ۸۰ سال هستید و فشار خون بسیار بالایی دارید، پزشک شما فشار خون هدف را برای شما ۱۴۰/۹۰ میلی‌متر جیوه و یا اندکی بالاتر از آن قرار می‌دهد‪.

تغییر شیوه زندگی در کنترل فشارخون بالا بسیار تاثیرگذار است ولی گاهی اوقات تغییر سبک زندگی کافی نیست. در این گونه موارد پزشک شما علاوه بر ‪رژیم‌غذایی‪ ‬و فعالیت بدنی، دارو درمانی را برای کاهش فشارخون توصیه خواهد کرد. نوع داروی تجویزی توسط پزشک، به سطح فشارخون شما و ابتلای شما به سایر بیماری‌ها بستگی دارد

داروهای کنترل فشارخون بالا‪ ‬

۱. داروهای ادرارآور تیازیدی

این دسته از‪ ‬داروها که داروهای مُدر نیز نامیده می‌شوند، به کلیه‌ها کمک می‌کنند که‪ ‬سدیم‪ ‬و‪ ‬آب ‪ را‪ ‬دفع کند تا حجم خون کاهش یابد. معمولاً این دسته از داروها اولین انتخاب دارویی در‪ ‬درمان فشارخون بالا هستند. چنان چه از دیورتیک‌ها استفاده می‌کنید و فشار خون شما‪ ‬همچنان بالا است با پزشک خود در رابطه با اضافه کردن دیورتیک‌ها و یا جایگزین کردن‪ ‬آنها با داروهای قبلی مشورت کنید‪.‬

۲. مهار‪ ‬کننده‌های گیرنده بتا (بتا بلوکر)

این دسته از‪ ‬داروها، بار کاری قلب را کاهش می‌دهند و‪ رگ‌های ‬خونی شما را باز می‌کنند و باعث می‌شوند قلب شما ضربان آهسته‌تری داشته باشد و فشار‪ ‬کمتری بر‪ خون ‬پمپاژ شده وارد کند. زمانی که این دسته از داروها در ترکیب با داروهای دیورتیک‪ ‬تیازیدی تجویز می‌شوند بیشترین تاثیر را دارند‪.‬

۳. مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتنسین‪(ACE)‬

این دسته از‪ ‬داروها با مهار تشکیل ماده‌ طبیعی که موجب باریک شدن رگ‌های خونی می‌شود، به بهبود وضعیت عروق خونی کمک می‌کنند.

۴. بلوکرهای گیرنده آنژیوتنسین ۲

این دسته از‪ ‬داروها نیز به بهبود وضعیت عروق خونی کمک می‌کنند ولی این کار را از طریق مهار‪ ‬عملکرد آن ماده شیمیایی تنگ‌کننده عروق خونی انجام می‌دهند نه تشکیل آن. 

۵. بلوکرهای کانال کلسیم

این داروها به‪ ‬بهبود وضعیت ماهیچه‌های عروق خونی شما کمک می‌کنند. برخی از آنها سرعت‪ ضربان قلب ‬را کاهش می‌دهند. بلاکرهای کانال کلسیم برای سیاه‌پوستان و افراد مسن‌تر بهتر کار می‌کند. دوستداران‪ گریپ‌فروت ‬باید در زمان مصرف این داروها احتیاط کنند. چرا که آب‪ گریپ‌فروت ‬با بلوکرهای کانال‪ کلسیم ‬تداخل دارد و سطوح خونی دارو را افزایش می‌دهد و فرد‪ ‬را در معرض عوارض جانبی قرار می‌دهد. در صورت نگرانی در رابطه با تداخل دارویی با‪ ‬پزشک خود و یا یک داروساز مشورت کنید‪.‬

۶. مهارکننده‌های رنین

رنین آنزیمی است‪ ‬که توسط‪ کلیه‌ها ‬تولید می‌شود و منجر به افزایش فشارخون می‌گردد. این‪ ‬دارو از طریق کاهش توانایی عملکرد رنین در فرآیند افزایش فشارخون عمل می‌کند‪.‬

اگر با ترکیبی از داروهای بالا نتوانستید به فشارخون هدفتان برسید، دکترتان ممکن است داروهای زیر را برایتان تجویز کند:

۱. بلاکرهای آلفا. این داروها تکانه‌های عصبی به رگ‌های خونی را کاهش داده و درنتیجه تاثیر موادشیمیایی طبیعی که رگ‌ها را باریک می‌کنند را پایین می‌آورد.

۲. بلاکرهای آلفا-بتا. این دارو علاوه بر کاهش تکانه‌های عصبی به رگ‌های خونی، ضربان‌قلب را نیز کاهش داده تا میزان خونی که می‌بایست به رگ‌ها پمپاژ شود کمتر شود.

۳. عوامل با اثر مرکزی. این داروها از سیگنال دادن مغز به سیستم عصبی برای بالا بردن ضربان‌قلب و تنگ شدن رگ‌های خونی جلوگیری می‌کند.

۴. وازودیلاتورها. این داروها مستقیماً روی عضلات دیواره رگ‌ها اثر می‌کنند و از تنگ شدن آنها جلوگیری می‌نمایند.

زمانی که فشار‪ خون شما تحت کنترل قرار می‌گیرد، پزشک روزانه یک‪ ‬آسپیرین‪ ‬تجویز می‌کند تا ریسک نارسایی‌های قلب و عروق را کاهش‪ ‬دهد‪.‬

معمولاً پزشکان‪ ‬جهت کاهش دوز روزانه داروی دریافتی، به جای تجویز دوز بالای یک دارو به تنهایی،‪ ‬ترکیبی از داروها با دوز پایین را تجویز می‌کنند. در حقیقت دو و یا تعداد بیشتری‪ ‬از داروهای کاهنده فشارخون بهتر از یک دارو به تنهایی عمل می‌کنند. گاهی‌اوقات‪ ‬از طریق آزمون و خطا می‌توان موثرترین دارو و یا موثرترین ترکیب دارویی را پیدا‪ ‬کرد‪.‬

تغییرات سبک‌زندگی برای درمان فشارخون بالا

هر دارویی هم که پزشکتان برای درمان فشارخون شما تجویز کند، باز باید تغییراتی در سبک‌زندگی‌تان ایجاد کنید. این تغییرات معمولاً شامل دنبال کردن یک رژیم‌غذایی سالم‌تر با نمک کمتر، بیشتر ورزش کردن، ترک سیگار و کم کردن وزن می‌باشد.

فشارخون بالای مقاوم‪:‬ وقتی کنترل فشارخونتان دشوار است

زمانی که با‪ ‬وجود دریافت حداقل سه نوع داروی کاهنده فشارخون که یکی از آنها هم دیورتیک است،‪ ‬همچنان فشارخون بالایی دارید، به این معنا است که دچار فشارخون بالای مقاوم هستید. فشار خون بالای مقاوم، حالتی است که به درمان، مقاوم است. علاوه بر این،  افرادی که ‬فشار خون بالای کنترل‌شده‌ای دارند ولی برای رسیدن به این کنترل از ۴ نوع مختلف‪ ‬دارو استفاده می‌کنند هم به نوعی مبتلا به فشارخون بالای مقاوم می‌باشند.‬

داشتن فشار خون‪ ‬بالای مقاوم به این معنا نیست که هیچگاه نمی‌توانید آن را کاهش دهید. در حقیقت‪ ‬چنانچه شما و پزشک‌تان بتوانید تعیین کنید چه مشکلی پشت فشارخون بالای مقاوم شما‪ ‬وجود دارد، این شانس وجود دارد که بتوانید موثرتر به درمان آن بپردازید.

پزشک نوع‪ ‬داروها و دوز مصرفی آنها را از لحاظ مناسب بودن برای شما ارزیابی می‌کند‪. ‬داروهای شما و دوز آنها باید به گونه‌ای تنظیم شوند که موثرترین ترکیب دارویی را‪ ‬ایجاد کنند.

چنانچه داروهای‪ ‬خود را دقیقاً طبق دستور دریافت نکنید می‌تواند منجر به عواقب جبران‌ناپذیری شود‪.‬ اگر به این دلیل که قدرت تهیه دارو را ندارید، دچار عوارض‌جانبی شده‌اید یا خیلی راحت مصرف آن را فراموش کرده‌اید، مصرف دارو را کنار بگذارید، درمورد راهکارهای موجود با پزشکتان صحبت کنید. به خاطر داشته باشید که هرگز بدون مشورت‪ ‬با پزشک خود درمان دارویی خود را تغییر ندهید‪.‬

 

تغییر در سبک زندگی و درمان‌های خانگی

تغییرات سبک‌زندگی می‌تواند به شما برای کنترل و پیشگیری از فشارخون بالا کمک کند --حتی اگر داروی فشارخون مصرف می‌کنید. در زیر به برخی از این راهکارها اشاره می‌کنیم:

۱. غذاهای سالم بخورید. بهترین رژیم‌غذایی برای کنترل فشارخون، رژیمی است که در آن از میزان کافی میوه، سبزیجات، غلات کامل و لبنیات کم‌چرب استفاده می‌شود. سعی کنید در برنامه‌غذایی‌تان پتاسیم فراوانی دریافت کنید چرا که به پیشگیری و کنترل فشارخون بالا کمک می کند و ‪چربی اشباع و به طور کل چربی ناسالم کمتری مصرف کنید‪.‬

۲. نمک غذای خود را محدود کنید. میزان مناسب سدیم دریافتی روزانه برای بزرگسالان سالم ۲۴۰۰ میلی‌گرم می‌باشد ولی این مقدار در افراد دچار فشارخون بالا به ۱۵۰۰ میلی‌گرم در روز کاهش می‌یابد. چنانکه ‪نمک دریافتی از طریق غذا را با کنار گذاشتن نمکدان کاهش می‌دهید باید به مقادیر نمک موجود در غذاهای فرآوری‌شده نیز توجه کرده و آنها را نیز محدود کنید؛ غذاهایی مانند سوپ‌های کنسروی و یا غذاهای منجمد‪.

۳. وزن سلامت خود را حفظ کنید. اگر دچار اضافه وزن‪ ‬هستید، حتی کاهش ۲ الی ۳ کیلوگرم از وزنتان منجر به کاهش فشارخون می‌شود‪.‬

۴. فعالیت بدنی خود را افزایش دهید. فعالیت بدنی منظم به کاهش فشارخون و کنترل وزن کمک می‌کند. سعی کنید حداقل ۳۰  دقیقه در روز ورزش کنید‪.

۵. مصرف نوشیدنی‌های الکلی را محدود کنید. حتی اگر فرد سالمی باشید، مصرف الکل می‌تواند فشارخون شما را بالا ببرد. اگر اصرار به مصرف آن دارید، سعی کنید به تعادل مصرف کرده و بیشتر از روزی یک گیلاس نوشیدنی ننوشید.

۶. سیگار نکشید. سیگار به دیواره عروقی آسیب وارد می‌کند و فرآیند سخت و تنگ شدن شریان‌ها را تسریع می‌بخشد. چنانچه سیگار می‌کشید از پزشک خود بخواهید درجهت ترک آن به شما کمک کند‪.‬

۷. استرس خود را مدیریت کنید. استرس خود را تا جایی که می‌توانید کاهش دهید. تکنیک‌های استرس‌زدایی را تمرین کنید؛ روش‌هایی مانند ریلکس کردن ماهیچه‌ها و تنفس عمیق و خواب کافی نیز کمک‌کننده است‪.‬

۸. فشار خون خود را در خانه کنترل کنید‪.‬ کنترل فشارخون در منزل به شما کمک می‌کند تا اثرگذاری داروهای مصرفی را ارزیابی کنید؛ حتی این امر می‌تواند در تشخیص به موقع عوارض بالقوه فشارخون بالا توسط پزشکتان مفید باشد‪.‬ چنانچه فشارخون شما تحت کنترل باشد، با کنترل فشارخون در منزل می‌توان از تعداد دفعات ویزیت دکتر کاست‪.‬

۹. تمدد اعصاب و یا تنفس عمیق و آهسته را تمرین کنید‪.‬ شما می‌توانید تنفس عمیق و آهسته را خودتان به تنهایی تمرین کنید. ابزارهایی هم برای هدایت شما برای انجام آن وجود دارد که البته موثر بودن آن مورد بحث است.

 

داروهای جایگزین

اگرچه رژیم‌‌غذایی و ورزش بهترین روش در کاهش فشارخون به شمار می‌آیند ولی برخی مکمل‌ها نیز در این امر کمک‌کننده هستند. این مکمل‌ها عبارتند از:

• نوعی اسید چرب به نام آلفا لینولنیک اسید‪(ALA)‬

• نوعی فیبر به نام پسیلیوم

• کلسیم

• کاکائو

• ‪روغن کبد ماهی

• کوآنزیم Q10

• اسیدهای چرب امگا۳

• سیر

گرچه بهترین حالت استفاده از این مکمل‌ها به صورت طبیعی و به شکل غذا در رژیم‌غذایی است، ولی می‌توانید از این مکمل‌ها به صورت قرص یا کپسول نیز استفاده نمایید. پیش از وارد کردن هر یک از این مکمل‌ها به برنامه درمان خود حتماً با پزشک خود مشورت کنید‪.‬ بعضی مکمل‌ها ممکن است در اثربخشی داروها تداخل ایجاد کنند و موجب عوارض‌جانبی جدی مثل بالا رفتن احتمال خونریزی که می‌تواند کشنده باشد، شوند.

همچنین می‌توانید تکنیک‌های تمدد اعصاب مثل یوگا و تنفس عمیق را امتحان کنید که به ریلکس کردن شما و پایین آوردن سطح استرستان کمک می‌کند. این تمرینات می‌تواند موقتاً فشارخونتان را پایین بیاورند.

 

سازگاری و پشتیبانی

فشارخون بالا بیماری نیست که بتوان آن را درمان کرد و بعد درمان آن را نادیده گرفت. در واقع شرایطی است که به کنترل مادام‌العمر نیاز دارد. برای تحت کنترل درآوردن فشارخون بالا موارد زیر را در نظر داشته باشید‪:‬

۱. داروهای خود را به دقت مصرف نمایید‪.‬ چنانچه عوارض جانبی داروها و یا هزینه آنها برای شما مشکل ساز شده اند، به هیچ وجه درمان خود راقطع نکنید. دراین حالت با پزشک خود در مورد راه‌حل ممکن مشورت نمایید‪.‬

۲. برنامه‌های منظم ویزیت داشته باشید‪.‬ برای درمان فشارخون بالا به یک کار گروهی نیاز دارید. این کار از عهده شما و یا پزشک به تنهایی ساخته نیست و همکاری دو طرفه شما و پزشک را می‌طلبد. با پزشک خود برای رساندن فشارخون به حد نرمال و حفظ آن همکاری کنید‪.‬

۳. عادات رفتاری سالم را پیاده کنید‪.‬ غذاهای سالم بخورید. وزن اضافه خود را کاهش دهید و ورزش منظم داشته باشید. مصرف الکل و سیگار را ترک کنید.

۴. استرس را کنترل کنید‪.‬ به کارهای بیش از حد توان خود نه بگویید. فکرهای منفی را رها کنید. روابط خوب را حفظ کرده، صبور وخوش‌بین باشید و از زندگی خود لذت ببرید‪.‬

متعهد شدن به تغییرات در سبک‌زندگی می‌تواند دشوار باشد --مخصوصاً اگر نشانه و علائمی از فشارخون در خود مشاهده نکنید. اگر نیاز به انگیزه دارید، خطرات فشارخون کنترل‌نشده را به خاطر داشته باشید. کمک و پشتیبانی خانواده و دوستان نیز می‌تواند کمک حالتان باشد.


تاریخ : 23 آذر 1392 - 19:38 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 163 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

5 روش برای تحسین و تقدیر از کارمندان

5 روش برای تحسین و تقدیر از کارمندان

ماری کِی اش (Mary Kay Ash) صاحب لوازم‌آرایش معروف ماری کِی گفته است، "دو چیز هست که مردم بیشتر از پول و درامد بالا می‌خواهند...یکی شناخت و دیگری تحسین." یکی از مهمترین عوامل انگیزه‌دهنده به کارمندان همیشه تحسین و تشویق بخاطر درستی انجام کار بوده است. این همیشه از پول مهمتر بوده است.

اما چرا مدیران، مالکان و کارفرمایان از آن زیاد استفاده نمی‌کنند؟ بعضی می‌گویند چون نمی‌دانند چطور باید از کار کارمندان خود قدردانی کنند. بعضی نمی‌دانند برای تشویق و قدردانی از کارمندان خود در محیط کار چه می‌توانند بدهند. و خیلی‌ها هم آنقدر مشغله دارند که اصلاً حواسشان به این نیست.

این یکی از بدترین گناهان مدیران است که آنقدر مشغله داشته باشند که قدردانی از کارمندانشان و تشویق و تحسین آنها بخاطر کارهای خوبشان را فراموش کنند.

در زیر به 5 راز انگیزه دهنده برای قدردانی صمیمانه که تیم کاری شما را برای رسیدن به سطح موفقیت بالاتر تشویق می‌کند، اشاره می‌کنیم:

جزئی بیان کنید


برای اینکه رفتار و عملی را دوباره از کارمندتان ببینید، باید به او نشان دهید که دقیقاً قدردان کدام عمل او هستید. بعنوان مثال، قدردانی‌های معمول اینطور هستند:

مدیر: "علی، امروز کارت فوق‌العاده بود. همینطور ادامه بده."

علی: "ممنون" (علی به این فکر می‌کند که مدیر از کدام کار او قدردانی می‌کند)

روش صحیح


مدیر: "علی، کار گزارش امروز صبحت عالی بود. فکر می‌کنم وقت زیادی برای آن گذاشته بودی چون همه جزئیات را خیلی خوب مطرح کرده بودی. واقعاً از تلاشت ممنونم."

علی: "از اینکه متوجه شدید که چقدر برای آن گزارش وقت گذاشته بودم خوشحالم. خیلی ممنون." (علی به این فکر می‌کند که مدیر واقعاً گزارش را مطالعه کرده و از تلاشش ممنون است و دوست دارد دوباره آن کار را تکرار کند."

همینطور که می‌بینید، کارمند متوجه شده است که مدیرش از کدام کار او راضی و خوشنود است و انگیزه لازم برای تکرار آن را پیدا می‌کند.

به‌موقع باشید

دقت کنید که قدردانی شما باید بلافاصله بعد از آن عمل باشد. هرچه فاصله زمانی بین قدردانی و عمل موردنظر بیشتر شود، تاثیر آن برای انگیزه دادن به کارمند کمتر خواهد شد.

مدیر: "علی، گزارشی که شش ماه پیش ارائه کردی عالی بود. به کارت ادامه بده. ممنون."

علی: "ممنونم ولی منظورتان کدام گزارش است؟"

سعی کنید قدردانی که انجام می‌دهید به‌موقع باشد. حتی اگر مجبور شوید بخاطر آن کار دیگری را رها کنید اما باید برای کارهای خوب کارمندانتان وقت بگذارید.

عادل باشید

یکی از مهمترین نگرانی‌های مدیران این است که وقتی قدردانی انجام می‌شود، عادلانه به نظر نرسد. خیلی وقت‌ها وقتی از کارمندی که کارمند نمونه ماه مشخص شده است می‌پرسیم که کدام کار او باعث این تشویق شده است می‌گوید که نمی‌داند.

باید بتوانید به طور مشخص و دقیق قوانین تشویق و قدردانی را مشخص کنید تا همه بفهمند چطور می‌توانند از آن برخوردار شوند.

در نشان دادن قدردانی خود ثابت‌قدم باشید. اگر بخاطر کار مطلوب کارمندی از او قدردانی کنید و وقتی کارمندی دیگر همان کار را انجام دهد و قدردانی نشان ندهید، بذر جانب‌گیری و استثناء قائل شدن را می‌پاشید.

همیشه به دنبال کارهای خوب کارمندانتان باشید. وقتی چنین رویکرد فکری داشته باشید، خوبی‌ها را خواهید دید و بازده کاری و خلاقیات در میان اعضای تیمتان تقویت خواهد شد.

قدردانی‌تان را خالصانه بیان کنید. وقتی می‌خواهید قدردانی انجام دهید آن را با بحث‌های دیگر ادغام نکنید. به عبارت دیگر، بعد از بیان قدردانی‌تان برای یک عمل، عمل اصلاحی ممکن برای کاری دیگر را به میان نیاورید. این باعث می‌‌شود کارمندتان با خود فکر کند، "اصلاً نمی‌خواهم از من قدردانی کند چون همیشه آن را به یک چیز بد می‌چسباند." پس قدردانی‌تان را خالص نگه دارید.

درصورت امکان در ملاءعام قدردانی کنید

قدردانی چیزی نیست که بخواهید پنهانش کنید. اینکار اگر در ملاءعام انجام شود تاثیر بیشتری خواهد داشت. قدردانی‌تان را در جلسات، درمقابل اعضای تیم و مخصوصاً مدیریت انجام دهید. نکته جالب این است که وقتی به این کار عادت کردید، خیلی از اعضای تیمتان فعالیت خود را بیشتر می‌کنند تا آنها هم از این قدردانی‌ها برخوردار شوند.

منطقی باشید

معمولاً وقتی از همه سوال می‌کنیم که چرا هر روز سر کار می‌روند، اولین جوابی که می‌دهند این است که "چون حقوقی دریافت کنند و زندگیشان را بچرخانند." بعد که بیشتر درمورد آن حرف بزنیم میگویند که فکر می‌کنند با کار کردن می‌توانند تفاوت ایجاد کنند. در اکثر موارد، دلیل اینکه همه کارمندان صبح زود از خواب بیدار می‌شوند و تصمیم می‌گیرند که سر کار بروند این است که احساس می‌کنند می‌توانند در محل‌کارشان تغییری ایجاد کنند.

اجازه بدهید به مثال قبل برگردیم تا فرایند قدردانی را کامل کنیم:

مدیر: "علی، گزارش امروزت درمورد سیستم کامپیوترها عالی بود. فکر می‌کنم وقت زیادی برای تحقیق درمورد آن گذاشته بودی تا ما همه اطلاعات لازم برای سفارش آن سیستم کامپیوتر را داشته باشیم. واقعاً از تلاشت ممنونم چون این سیستم کامپیوتری جدید بازده کار تیم ما را خیلی بالا می‌برد و باعث می‌شود به هدفمان برسیم و شرکت امسال سود بیشتری داشته باشد. من منتظر کارهای فوق‌العاده‌تر تو در آینده هستم. ممنونم."
علی: "متشکرم. از اینکه می‌توانم تغییری ایجاد کنم خوشحالم. اگر باز کمکی از دستم برمی‌آمد خبرم کنید."

با این روش علی متوجه می‌شود که چطور می‌تواند در محل‌کار خود تغییر ایجاد کند و مدیر هم با جمله آخر خود او را برای انجام دوباره آن کار تشویق می‌کند.

اینها پنج نکته درمورد نحوه ابراز قدردانی و انگیزه دادن به کارمندان برای بیشترین نتیجه با کمترین تلاش بود. از همین امروز شروع کرده و این تکنیک‌ها را در رفتار با کارمندان خود به کار برید تا ببینید چطور تیم کاری شما تغییر کرده و بهتر می‌شود. از کارمندانتان قدردانی کنید! به آنها انگیزه دهید! و موفق شوید!

تاریخ : 23 آذر 1392 - 19:34 | توسط : مهسا گلی | بازدید : 166 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید